با علائم دوپامین اضافی در بدن آشنا شوید

دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که به عنوان یک کاتکولامین طبقه بندی می شود. کاتکولامین یک نوع خاصی از مولکول است که پیام ها را در سر تا سر مغز پخش می کند. دوپامین یک پیش ساز برای آدرنالین است و در فرآیندهای نورولوژیکی که حرکت و پاسخ به محرک ها مانند احساس درد و دما را کنترل می کند، درگیر است. تائورین یک اسید آلی است که در پیام رسانی عصبی نیز دخیل است و اعتقاد بسیاری از پزشکان بر این است که این ماده نوعی آنتی اکسیدان می باشد. سطوح غیر معمول و بالای دوپامین یا تائورین می تواند منجر به عوارض مختلفی در بدن شود. با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید تا با نشانه ها و علائم دوپامین اضافی در بدن آشنا شوید.

علائم دوپامین اضافی در بدن

سندروم تورت

سندرم تورت با حرکات ناخواسته بدن شناخته شده و در اصطلاح عامیانه به آن تیک نیز گفته می شود. این حرکات می تواند ناشی از اضافه شدن مولکول های دوپامین در مغز باشد. ناحیه ای از مغز که به عنوان گانگلیس پایه شناخته می شود، در ایجاد حرکات کنترل شده دخیل است. بر اساس یک مطالعه که در سال ۲۰۰۳ توسط A Díaz-Anzaldúa و همکارانش در مجله پزشکی مولکولی منتشر شده است، ورود بیش از حد دوپامین به گانگلیس پایه می تواند منجر به فعالیت غیر طبیعی حرکتی شود. دوپامین بیش از حد می تواند رفتار خشونت آمیز و تحریک کننده ایجاد کند.

اسکیزوفرنی

یکی از علائم دوپامین اضافی در بدن ایجاد مشکلات روانی مانند اسکیزوفرنی است. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که با الگوهای ذهنی غیر طبیعی شناخته می شود. این بیماری موجب می شود که بیماران دچار توهم شوند، صداهایی بشنوند یا پارانوئیا یا بدبینی را تجربه کنند. اعتقاد بر این است که دوپامین ممکن است در ایجاد اسکیزوفرنی نقش داشته باشد. همان طور که توسط کی.ال. دیویس و همکارانش در شماره آوریل ۲۰۰۱ مجله آمریکایی روان پزشکی توضیح داده شده است، دوپامین اضافی ممکن است بر برخی از مناطق مغز تاثیر بگذارد، به طوری که نشانه های اسکیزوفرنی به وجود آیند. لازم است که توجه داشته باشیم که اسکیزوفرنی در هر بیمار علائم متفاوتی دارد و به گونه ای متفاوت نشان داده می شود. دوپامین بیش از حد ممکن است علت اسکیزوفرنی در همه بیماران مبتلا به این بیماری روانی نباشد.

تائورین اضافی

سی.ای.رایت و همکارانش در نسخه جولای سال ۱۹۸۶ بررسی سالانه بیوشیمی توضیح دادند که تائورین در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی نقش دارد، از آنجا که جزئیات این فرایندها به طور کامل شناخته نشده است. بنابراین، تعیین اثرات تائورین اضافی بر سیستم های مختلف بدن دشوار است. کلیه ها مسئول دفع تائورین اضافی از بدن هستند. بالا بودن سطح تائورین به طور مداوم می تواند باعث ایجاد آسیب به کلیه ها به مرور زمان شود. فرض بر این است که تائورین اضافی می تواند در موارد نادر به تشنج تبدیل شود. این موضوع نشان می دهد که تائورین قادر به تحریک هیپوتالاموس است. هیپوتالاموس ناحیه ای از مغز است که اغلب در طول فعالیت تشنجی بیش از حد تحریک می شود.