مثانه یک کیسه عضلانی در لگن و در قسمت پشت استخوان شرمگاهی است. هنگامی که این عضو خالی است به اندازه و شکل یک گلابی می باشد. ادرار در کلیه ها ساخته شده، و به وسیله دو لوله به نام میزنای به مثانه منتقل می شود. مثانه به ما اجازه می دهد که اختیاری ادرار کنیم. این عضو به کمک لایه هایی از بافت های عضلانی که خاصیت کششی دارد می تواند ادرار را در خود نگه دارد. ظرفیت طبیعی مثانه ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی لیتر است. در هنگام ادرار کردن، عضلات مثانه باز شده و لوله های که از مثانه به بیرون آمده اند ادرار را جاری می کنند. این لوله ها در مردان ۸ اینچ و در زنان ۱٫۵ اینچ است. وجود هر نوع میکروب و عفونتی در این مسیر می تواند موجب ایجاد عفونت مثانه شود. همانطور که توضیح داده شده این عضو به دلیل آن که زمان زیادی ادرار را در خود نگه می دارد عفونت های شایعی را نیز تجربه می کند. در ادامه به مهترین و شایعترین علائم عفونت مثانه می پردازیم.
علائم عفونت مثانه
- خون در ادرار
- درد به هنگام ادرار
- تکرر ادرار
علائم عفونت مثانه شبیه به عفونت های مر بوط به دستگاه ادراری تحتانی (UTI) می باشد. این نشانه ها در مردان، زنان و کودکان مشابه هستند. علائم اصلی عفونت مثانه درد، ناراحتی و سوزش هنگام ادرار کردن است. ممکن است تکرر ادرار و یا نیاز به ادرار کردن فوری نیز در بیمار به وجود آید. ادرار کم نیز می تواند یکی از علائم عفونت مثانه باشد. در صورتی که عفونت شدید باشد ادرار نیز ممکن است به دلیل خونریزی به رنگ قرمز درآید. حتی ممکن است شکل ادرار طبیعی باشد ولی سلول های قرمز خون، باکتری ها و یا سلول های سفید خون در بررسی میکروسکوپی ادرار در آن وجود داشته باشند.
ممکن است در قسمت تحتانی شکم احساس درد نیز باشد. مردان ممکن است در قسمت راست روده و زنان در سراسر منطقه زیر شکم و روی استخوان شرمگاهی احساس درد کنند. تب یک علامت شایع عفونت مثانه است. تب معمولا زمانی اتفاق می افتد که عفونت به سایر قسمت های دستگاه ادراری مثل کلیه ها و یا جریان خون گسترش یافته است.
عفونت مثانه ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. این بیماری در کودکان باعث ایجاد احساس بی حالی شده و کودک ممکن است دائم گریه کند. در افراد مسن نیز بنا به شرایطی این عفونت می تواند علائم اختصاصی داشته باشد.