علت اعتیاد به قمار

اعتیاد به قمار در واقع قمار بیمارگونه و بدون توجه به پیامدهای مالی، خانوادگی و یا کاری است. فرد معتاد به قمار ممکن است با خود عمل قمار به شدت مشغول شود و لزوما با برنده شدن یا باختن سرگرم نباشد. طبق گزارش شورای ملی مسابقات قماربازی در آمریکا، حدود ۲ میلیون آمریکایی به معیارهای اعتیاد به قمار آسیب پذیر می رسند؛ و ۵ میلیون نفر دیگر نیز به عنوان قمارباز مشکل دارند. عوامل متعددی در علل نظری این بیماری ناتوان کننده نقش دارند. در این مطلب پیام سلامت به بررسی علت اعتیاد به قمار می پردازیم.

کنترل ضربه

انجمن روانپزشکی آمریکا به طور رسمی قمار آسیب پذیر را به عنوان یک اختلال کنترل ضربه ای طبقه بندی می کند. به طور خاص، علت اعتیاد به قمار ممکن است توسط یک وضعیت سلامت روان، شناخته شده و به عنوان اختلال وسواسی-اجباری معرفی شود. بخش وسواس شرطی، به فرد در مورد یک سوژه مبهم، احساسی وسواس گونه منتقل می کند؛ در این مورد، قمار. بخش اجباری این بیماری است؛ و فرد از وسواس خود برای کاهش استرس و اضطراب استفاده می کند. یکی از مفاهیم اولیه در مورد اختلالات کنترل ضربه، مانند قمار، عدم کنترل عاطفی است. نشریات بهداشتی هاروارد بیان می کند که وقتی معتادان قمار از قمار خودداری می کنند، بی تردید مشکل تحریک پذیری را تجربه می کنند که نشانه های کلاسیک ترک قمار است.

عوامل ژنتیکی

دیگر علت اعتیاد به قمار ممکن است در برخی افراد به دلیل وابستگی ژنتیکی به رفتارهای اعتیاد آور، بیشتر دیده شود. کلینیک مایو گزارش می دهد که برنده شدن باعث آزاد شدن دوپامین در مغز می شود؛ و به فرد همانند غذا و رابطه جنسی احساس پاداش می دهد.

علاوه بر این، دکتر Theodor Rais در دانشگاه نیویورک می گوید قمار بیمارگونه را می توان از یک یا هر دو والد به ارث برد. قمار بر همان مراکز پاداش در مغز که داروهایی مانند متامفتامین تحت تأثیر قرار می دهد؛ تاثیر می گذارد. دکتر ریس همچنین می گوید که عوامل خطر جدی وجود دارد که ممکن است فرد را به سمت قمار سوق دهد. این موارد عبارتند از مرد بودن، داشتن سابقه خانوادگی قمار، اختلالات خلقی و شخصیتی و سوء مصرف مواد.

فرار از اتفاقات روزانه و زخم ها گذشته

برخی معتادان قمار ممکن است از این کار به عنوان یک راه فرار از دنیای واقعی استفاده کنند. اعتیاد به طور کلی یک مکانیزم مقابله با آسیب شناسی است؛ که برای فرار از مشکلات فعلی یا گذشته مورد استفاده قرار می گیرد. دکتر ریچارد وود و همکارانش در شماره مارس ۲۰۰۷ مجله “روانشناسی و روان درمانگری” گزارش دادند که قمار برای فرار از مشکلات زندگی قوی ترین پیش بینی کننده علت اعتیاد به قمار و عود آن است. علاوه بر فرار از مشکلات روزانه، معتادان قمار همچنین ممکن است از آن به عنوان یک مکانیسم مقابله با مشکلات گذشته استفاده کنند.

قمار، مانند سایر اعتیادها، به علت نیاز به کنترل مطلق، بخشی از آسیب شناسی است. تجربیات مربوط به آسیب های دوران کودکی می تواند آسیب جدی روانی را در فرد ایجاد کند و ممکن است منجر به تحریفات شناختی و سایر آسیب شناسی ها در زندگی شود. دکتر جفری شاررر و همکارانش در شماره ژانویه ۲۰۰۷ “مجله بیماری های عصبی و روانی” دریافتند که آسیب های دوران کودکی و پیش از بلوغ، از علل اصلی اعتیاد به قمار در بزرگسالان است. این آسیب های دوران کودکی شامل سوء استفاده، بی توجهی، مشاهده آسیب دیدن شخص دیگر از مسئله اعتیاد و… است.