علل ایجاد احساس گرسنگی دائمی

احساس گرسنگی دائمی نشانه ای از بیماری های مختلف است. ممکن است به تنهایی یا با سایر علائم رخ دهد و اگر درمان نشود، به پرخوری منجر می شود. پرخوری یکی از علل افزایش وزن است. پس می تواند گفت گرسنگی دائمی به طور غیر مستقیم با چاقی در ارتباط است. با این حال این حس گاهی با درد معده یا ضعف و انرژی پایین اشتباه گرفته می شود.

همه علل ایجاد کننده گرسنگی دائمی بیماری ها نیستند. گاهی اوقات این حالت می تواند نشانه ای از یک تغییر فیزیولوژیک در بدن، مانند بارداری باشد. این علل معمولا عمر کوتاهی دارند. در هر صورت اگر احساس گرسنگی دائمی با افزایش بیش از حد وزن و یا حتی کاهش وزن، و سایر علائم همراه باشد نیاز به بررسی دارد.

احساس گرسنگی دائمی و پرخوری

در حالی که همه ما از گرسنگی این برداشت را می کنیم که بدنمان نیاز به خوردن غذا دارد، در پرخوری این حالت ایجاد نمی شود. در واقع گاهی اوقات ممکن است فردی به شدت احساس گرسنگی کند اما قادر نباشد بیش از یک مقدار معین و کمی، غذا را در معده تحمل کند. اما در پرخوری حتی با وجود احساس پری، باز هم اشتها برای خوردن وجود دارد.

بنابراین باید بین پرخوری (خوردن غذا بدون احساس نیاز) و احساس گرسنگی دائمی تمایز قائل شویم. اگر احساس گرسنگی با خوردن غذا فروکش نمی کند و یا مدتی بعد از صرف غذا مجددا به سراغتان می آید، غیر طبیعی است و باید به دنبال دلیل آن باشید. تمرکز این مقاله بر روی گرسنگی بیش از حد یا ثابت، با یا بدون تغییر اشتها و خوردن بیش از حد است.

احساس گرسنگی چگونه عمل می کند؟

مراکز گرسنگی در مغز توسط عوامل مختلفی تحریک می شوند. سطح قند خون پایین، این مراکز گرسنگی را تحریک کرده و موجب می شود احساس کنیم به غذا نیاز داریم. علاوه بر این، چرخش معده نیز ممکن است این حس را در ما ایجاد کند. با این حال، بینایی، بویایی، چشایی و حتی فکر کردن به برخی از مواد غذایی خاص می تواند مرکز گرسنگی را تحریک کند. به طور مشابه احساسات نیز می تواند در مرکز غذا در مغز اثر گذار باشد.

زمانی که ما غذا می خوریم با افزایش سطح قند خون و پر شدن معده، سیگنالی مبنی بر سیر شدن به مغز ارسال می شود و ما دست از خوردن غذا بر می داریم. پس فعال شدن این مرکز در مغز می تواند عاملی برای ایجاد اشتها باشد.

علل گرسنگی دائمی

در ادامه به برخی از شایع ترین علل احساس گرسنگی دائمی اشاره کرده ایم. در بسیاری از موارد ذکر شده احساس گرسنگی بیش از حد با علائم دیگر ظاهر می شود اما گرسنگی مشهودترین نشانه از این علل می باشد. آلودگی روده با کرم که اغلب تصور می شود علت اصلی گرسنگی بیش از حد  است، تنها در برخی موارد رخ می دهد.

دیابت

دیابت یکی از علل اصلی گرسنگی بیش از حد یا ثابت، در کشورهای توسعه یافته است. در این کشورها بروز دیابت، به ویژه با شیوع چاقی رو به افزایش است. در دیابت بدن یا با کمبود هورمون انسولین (نوع ۱) و یا بی توجهی به انسولین (نوع ۲) رو به رو می شود. در نتیجه نمی تواند سطح قند خون را به درستی کنترل کند و ممکن است قند خون به بالاتر از آستانه نرمال افزایش یابد.

با این حال، گرسنگی بیش از حد ممکن است با هیپوگلیسمی که در آن سطح قند خون کاهش می یابد نیز، ایجاد شود. وقتی قند خون پایین می آید، احساس گرسنگی تحریک شده و فرد برای باز گرداندن سطح قند خون به حالت طبیعی نیاز به غذا خوردن می کند. حملات قند خون، در مبتلایان به دیابت به ویژه کسانی که بیماری خود را کنترل نمی کنند، شایع است.

بارداری

یکی دیگر از علل شایع گرسنگی بیش از حد در زنان، بارداری است. اثرات هورمونی بارداری و همچنین افزایش تقاضا تغذیه  ای جنین در حال رشد، می تواند به گرسنگی دائمی منجر شود. علاوه بر این بسیاری از زنان باردار هوس مواد غذایی خاصی را تجربه می کنند و گاهی اوقات این مواد غذایی منجر به افزایش لحظه ای اشتها می شود.

مشکلات معده

ایجاد مشکل در دستگاه گوارش فوقانی می تواند باعث تغییر اشتها شود. بیماری های رایجی مانند ورم معده و زخم پپتیک، درد سوزشی در معده و اثنی عشر ایجاد می کند که ممکن است فرد را به این باور غلط بیاندازد که گرسنه است. خوردن غذا این احساس و درد را کم می کند اما این فروکش کردن موقتی است.

استرس

استرس روانی یک علت شایع دیگر گرسنگی دائمی است. اثر هورمون های ناراحتی و استرس عاطفی می تواند سطح قند خون و کنترل اشتها را مختل کند. گاهی اوقات نقطه مقابل این واقعه اتفاق می افتد. در این حالت فرد با استرس احساس سیری و کاهش اشتها دارد. برخی از افراد هم برای مقابله با استرس دست به پرخوری می زنند.

مشکلات تیروئید

هورمون تیروئید کنترل سوخت و ساز بدن را بر عهده دارد. فرایند سوخت و ساز خود تاثیر گذار بر روی اشتها است. بنابراین فردی که سوخت و ساز بدنش زیاد است نیاز به مواد مغذی بیشتری برای تولید انرژی می کند. در حالی که میزان سوخت و ساز در میان افراد مختلف متفاوت است، گاهی اوقات پرکاری تیروئید می تواند به گرسنگی دائمی و بیش از حد منجر شود.

سلامت روان

تغییرات اشتها ممکن است با انواع مختلفی از سلامت روان، که اختلالات خوردن ایجاد می کنند، رخ دهد. به عنوان مثال برخی از افراد ممکن است زمانی که مضطرب هستند احساس گرسنگی و اشتهای بیشتری داشته باشند. افزایش اشتها همچنین ممکن است با افسردگی نیز دیده شود. اغلب افرادی که گرسنگی را پس از اضطراب و افسردگی تجربه می کنند، از مواد غذایی به عنوان یک مبع آرامش استفاده می کنند.

اختلالات اشتها

اختلال در غذا خوردن علاوه بر تاثیر پذیری از سلامت روان، از تغییر در الگوی سیری نیز متاثر است. در شرایطی مانند پرخوری فرد ممکن است از غذا خوردن به عنوان هوس استفاده کند. در واقع این فرد تصور می کند هوس کرده و باید برای آرام کردن بدنش غذا بخورد. در صورتی که هوس معمولا دائمی نیست. گاهی برخی از افراد از این رفتار خود احساس گناه کرده و ممکن است پس از پرخوری اقدام به استفراغ تعمدی کنند.

دارو

داروها نیز با تشدید بیماری هایی مانند ورم معده و زخم های گوارشی می توانند مسئول گرسنگی دائمی باشند. این بیماری ها ممکن است موجب ایجاد احساس گرسنگی کاذب شوند. داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی و کورتیکواستروئیدها برخی از داروهایی هستند که معمولا موجب افزایش اشتها می شوند. آنتی بیوتیک ها و داروهای غیر استروئیدی مانند داروهای استنشاقی، علائم ورم معده و زخم های گوارشی را تشدید می کنند و می توانند از این علائم درک نادرست گرسنگی شود.

دیگر مواد

به غیر از دارو، تعدادی از مواد دیگر نیز می توانند گرسنگی دائمی را به دلایل مختلف ایجاد کنند. به عنوان مثال الکل یا تشدید ورم معده و زخم های گوارشی این عارضه را ایجاد می کند. علاوه بر این ممکن است کنترل اشتهای فرد را مختل کند. مواد مخدر به خصوص ماری جوانا نیز می توانند دارای اثرات مشابهی باشند.