چندین بیماری پزشکی وجود دارد که از علل بیش فعال شدن مثانه به شمار می آیند. مثانه بیش فعال با مواردی مانند ادرار مکرر، فوریت دفع ادرار، نشت و بی اختیاری ادرار مشخص می شود. تکرر ادرار بسیار زیاد همراه با بیش فعالی مثانه ممکن است ارادی یا غیرارادی باشد و ممکن است مقدار کمی یا زیادی از ادرار را شامل شود. مثانه بیش فعال به علت انقباض بیش از حد یا مکرر عضله مثانه ایجاد می شود. این اتفاق زمانی می افتد که عضلات مثانه باعث احساس پر شدن مثانه می شوند، که به طور معمول موجب فوریت دفع ادرار می شود.
به طور معمول، مثانه پر، بازخوردی را به شما می دهد که باید خیلی زود ادرار کنید. افرادی که دارای مثانه بیش فعال هستند احساس می کنند مثانه آن ها پر است و باید خیلی سریع آن را خالی کنند. گاهی اوقات، در افراد مبتلا به مثانه بیش فعال، مثانه قبل از این که زمان کافی برای رسیدن به توالت وجود داشته باشد ادرار را آزاد می کند و گاهی اوقات مثانه به طور غیر ارادی و بدون هیچ هشدار ادرار را آزاد می کند. انقباض بیش از حد عضلات مثانه، مشخصه ی مثانه بیش فعال است.
انقباض عضله به معنی فعالیت عضلانی است. به طور معمول، انقباض عضلانی، ناشی از وجود ادرار در مثانه حسی را تحریک می کند که نیاز به ادرار کردن را در شما به وجود می آورد. هنگامی که این احساس را تجربه می کنید، به طور معمول زمان زیادی برای رسیدن به توالت دارید و به صورت اختیاری ادرار می کنید. اگر مثانه بیش فعال دارید، ممکن است این احساس را اغلب حتی زمانی که مثانه پر نباشد، دریافت کنید. گاهی اوقات انقباض عضله مثانه می تواند به شما این احساس را بدهد که شما باید بلافاصله ادرار کنید. و گاهی اوقات انقباض حتی می تواند ادرار غیر ارادی را در مقادیر کوچک یا بزرگ تحریک کند. موقعیت هایی وجود دارند که این فعالیت بیش از حد یا مکرر عضله مثانه را بیشتر می کند.
در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد مهمترین علل بیش فعال شدن مثانه به اختصار توضیحاتی را ارائه می کنیم.
علل بیش فعال شدن مثانه چیست؟
برخی عوامل خطرزای شناخته شده هستند که باعث ایجاد بیش فعالی مثانه می شوند. اما اغلب اوقات علت مشخصی برای ایجاد مثانه بیش فعال وجود ندارد.
بیماری عصبی
چندین بیماری عصبی مانند نوروپاتی، بیماری پارکینسون، زوال عقل، سکته مغزی و آسیب ستون فقرات می توانند باعث ایجاد مثانه بیش فعال شوند. عضلات مثانه به اعصاب نیاز دارند تا آن ها را به عمل (انقباض) تحریک کنند. این شرایط عصبی می تواند از طریق اختلال در عملکرد نرمال اعصابی که عضلات مثانه را کنترل می کنند باعث ایجاد مثانه بیش فعال شود. اعصاب ممکن است بیش از حد واکنش نشان دهند، واکنش کم نشان دهند، رفتار نامنظم داشته باشند یا ترکیبی از این اعمال را انجام دهند، که موجب القای الگوی غیر طبیعی انقباض مثانه شده و منجر به ایجاد مثانه بیش فعال می شود.
سن
به طور کلی، احتمال وجود مثانه بیش فعال در افراد مسن بیشتر از افراد جوان تر می باشد. همان طور که سن بالا می رود، مثانه بیش فعال رایج تر می شود و حتی بدون داشتن بیماری های عصبی مرتبط، مثانه بیش فعال رخ می دهد.
تحریک یا عفونت
گاهی اوقات افراد می توانند به علت تحریک هر یک از ساختارهای دستگاه ادراری، به طور موقت مثانه بیش فعال را داشته باشند. این امر اغلب به علت عفونت مجاری ادراری ایجاد می شود که باعث التهاب و تحریک اندام های مربوط به ادرار می شود.
داروها
تعدادی از داروها وجود دارند که بر انقباض عضلانی تأثیر گذاشته و از علل بیش فعال شدن مثانه محسوب می شوند. بسیاری از این داروها برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شوند. اگر دارویی را مصرف می کنید که باعث ایجاد مثانه بیش فعال می شود، این موضوع بایستی به عنوان اثر جانبی بر روی جعبه دارو یا در داخل بسته بندی نوشته شده باشد.
آیا می توانید خطر ابتلا به مثانه بیش فعال را کاهش دهید؟
می توانید خطر ابتلا به بیش فعالی مثانه را کاهش دهید. اما برخی از افراد حتی بدون علت شناخته شده از این بیماری رنج می برند. این بدان معنی است که شما نمی توانید شانس ابتلا به مثانه بیش فعال را برای همیشه از بین ببرید.
- اگر عفونت مجاری ادراری دارید، می توانید از ایجاد عفونت ادراری از طریق رعایت بهداشت و دریافت سریع درمان جلوگیری کنید.
- از برخی از بیماری های عصبی مانند نوروپاتی دارید می تواند با مراقبت های پزشکی به موقع برای بیماری هایی مانند دیابت و مصرف الکل از بیش فعالی مثانه جلوگیری کنید.
- می توانید تحت نظر پزشک مصرف داروهایی که علل بیش فعال شدن مثانه هستند را متوقف کنید. هیچ دارویی را بدون مشورت کردن با پزشک خود قطع نکنید، زیرا ممکن است نشانه های خطرناک و اثرات ترک دارو را بروز دهید.