ریزش مو بخشی طبیعی از روند رشد این بخش از بدن محسوب می شود. یعنی ریزش بخشی طبیعی از روند رشد موها است. اما هر ریزشی را نمی توان طبیعی قلمداد کرد. برخی از علل ریزش مو غیر طبیعی بوده و نشانه ای از وجود بیماری در بدن هستند. به همین دلیل است که باید برخی از ریزش ها را جدی بگیرید و به دنبال علت اصلی ایجاد آن باشید. اگر در مورد ریزش موهایتان کنجکاو هستید پیشنهاد می کنیم که حتما ادامه این مطلب مجله پیام سلامت را مطالعه کنید. زیرا در ادامه این مطلب ما به مهمترین علل ریزش مو در بدن اشاره می کنیم.
علل ریزش مو
کمبود تغذیه ای
آیا ویتامین D کافی در بدن دارید؟ یکی از علائم کمبود ویتامین D ریزش مو است. به منظور افزایش مصرف ویتامین D، باید بیشتر از خانه خارج شوید. عدم قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید تقریبا باعث ایجاد این کمبود می شود. با این حال، اگر در جایی زندگی می کنید که آب و هوای بسیار سرد و بارانی دارد، می توانید نیاز بدن خود به ویتامین D را با مکمل پاسخگو باشید.
کمبود اسید آمینه اسید لیزین، مس و روی نیز ممکن است باعث ریزش مو شود. ضمن این که برای جلوگیری از ریزش مو باید پروتئین کافی دریافت کنید. ستون مو از پروتئین تشکیل شده است. بنابراین اگر به اندازه کافی پروتئین مصرف نکنید، بدن هوشمندانه عمل کرده و تولید مو را کاهش می دهد تا پروتئین موجود برای عملکردهای مهمتر استفاده شود.
عدم تعادل هورمونی
هورمون های زنانه با گذر از ۳۰ سالگی شروع به کاهش کرده و تعادل هورمونی در بدن از بین می رود. این عدم تعادل می تواند باعث ریزش مو شود. عدم تعادل در هورمون های بدن معمولا با تولید بیش از حد دی هیدروتستوسترون (DHT) ایجاد می شود. اگرچه استروژن هورمون اصلی در بدن زنان است، اما تستوسترون و دیگر آندروژن ها مانند DHEA نیز در بدن زنان وجود دارد. وقتی زنان به سن خاصی می رسند، ممکن است این آندروژن ها به DHT تبدیل شوند.
دامنه وسیعی از مشکلات هورمونی وجود دارد که می توانند باعث ریزش مو در زنان شوند. در اینجا به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
مشکلات تیروئیدی
تیروئید غده ای در جلوی گردن است. اگر این غده تولید خود را بیشتر یا کمتر از حد معمول کند، چرخه رشد مو ممکن است دچار تغییراتی شود. با این حال، اگر مشکل تیروئید داشته باشید، ریزش مو به ندرت تنها علامت بیماریتان است. علائم دیگر مشکلات تیروئیدی عبارتند از:
- افزایش یا کاهش وزن
- حساسیت به سرما یا گرما
- تغییر در ضربان قلب
PCOS
زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دارای اختلال هورمونی هستند که باعث تولید بیش از حد آندروژن ها نسبت به حالت طبیعی می شود. این بیماری اغلب سبب رشد مو زائد در صورت و بدن می شود اما رشد موی سر را کاهش می دهد. PCOS همچنین می تواند منجر به مشکلاتی در تخمک گذاری، ایجاد آکنه و افزایش وزن شود.
بارداری
زنان معمولا ضخیم شدن موها را در دوران بارداری تجربه می کنند. این اتفاق به دلیل افزایش سطح هورمون هایی رخ می دهد که از ریزش مو جلوگیری می کنند. با این حال، پس از تولد نوزاد، هنگامی که هورمون ها به حالت عادی خود باز برمی گردند، همه چیز مثل قبل می شود. بنابراین کل موهایی که در ۹ ماه بارداری نریخته اند، پس از زایمان می ریزند. این روند ممکن است تا ۲ سال طول بکشد.
مصرف قرص های جلوگیری از بارداری
بسیاری از زنان از این موضوع آگاه نیستند، اما یکی از عوارض بالقوه مصرف قرص ها جلوگیری، ریزش مو است. قرص های هورمونی، تخمک گذاری را سرکوب می کنند و می توانند باعث ریزش مو، به ویژه در زنانی که دارای سابقه خانوادگی ریزش مو هستند، شوند. گاهی اوقات هنگامی که مصرف قرص را متوقف می کنید، ریزش مو رخ می دهد. سایر داروهایی که با ریزش مو مرتبط هستند عبارتند از:
- رقیق کننده های خون
- داروهایی درمان فشار خون بالا
- داروهای درمان بیماری های قلبی
- داروهای درمان آرتریت
- داروهای ضد افسردگی
استرس شدید
استرس شدید می تواند موجب ریزش مو به صورت ناگهانی شود. این ریزش می تواند چند ماه به طول انجامد. مهم است که بدانیم چگونه ذهن خود را پس از قرار گیری در یک موقعیت استرس زا آرام کنیم. زندگی به معنای لذت بردن از همه چیز است حتی استرس! کاهش استرس احتمالا شانس ریزش مو را کاهش می دهد. برای کاهش استرس می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید:
- استراحت کنید.
- تکنیک های مراقبه را امتحان کنید.
- آروماتراپی (عطر درمانی) انجام دهید.
مصرف محصولات مراقبت از مو حاوی مواد شیمیایی سمی
لاریل سولفات سدیم (SLS) تقریبا تمام شامپوهای موجود در مغازه ها یافت می شود. این ماده به علت اثرات سمی که بر روی سیستم ایمنی بدن دارد فولیکول های مو را دچار آسیب کرده و یکی از علل ریزش مو محسوب می شود. شامپو هایی که از ترکیبات طبیعی ساخته شده اند و شامل SLS نیستند می توانند تا حدود زیادی به شما کمک کنند. استفاده از شیر نارگیل نیز ایده خوبی برای جلوگیری از ریزش مویی است که به دلیل مصرف مواد شیمیایی ایجاد می شود. در کنار این ماده باید سعی کنید از رنگ مو نیز کمتر استفاده کنید.
کاهش شدید وزن و استفاده از رژیم های غذایی سختگیرانه
ممکن است تصور کنید که رژیم های غذایی سختگیرانه برای کاهش وزنتان به شدت مفیدند. اما این رژیم ها عاملی برای ایجاد ریزش مو هستند. اگر در عرض ۳ الی ۶ ماه بیش از ۱۵ پوند وزن خود را از دست داده اید باید منتظر ریزش مو باشید. با این حال، پس از بازگشت به رژیم متعادل قبلی خود، مو مجددا رشد خواهد کرد. اگر رژیم غذایی شما کمبود ویتامین A یا پروتئین داشته باشد، احتمال ریزش مو بیشتر می شود.
کشیدن موها
شنیون کردن مو و دم اسبی بستن آن ها ممکن است ظاهر شما را به شدت تغییر دهد، اما انجام این کار به صورت مداوم فقط مشکل ریزش مو شما را تشدید می کند. به شدت توصیه می کنیم که از بستن مو به شیوه ای که در آن مو به مدت طولانی تحت فشار است اجتناب کنید.
اثر جانبی درمان سرطان
هم شیمی درمانی و هم پرتودرمانی از علل ریزش مو محسوب می شوند. این درمان ها در حالی که سلول های سرطانی را در بدن می کاهند، باعث آسیب دیدگی فولیکول های مو نیز می شوند. با این حال، ریزش مو ایجاد شده به این علت معمولا عمر کوتاهی دارد و موها پس از گذراندن دوره درمان دوباره رشد می کنند.
بیماری های زمینه ای
برخی از بیماری ها نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. برخی از بیماری هایی که از علل ریزش مو هستند عبارتند از:
پسوریازیس پوست سر
پسوریازیس پوست سر، زمانی که شدید است، ممکن است موجب افزایش ریزش مو شود. با این وجود، رشد مو، پس از درمان موثر، از سر گرفته می شود. اگرچه درمان پسوریازیس پوست سر سخت است اما درمان های بسیاری وجود دارد که برای این بیماری موثر هستند.
آلوپسی آره آتا
آلوپسی آره آتا یک بیماری خود ایمنی است که موجب ریزش مو تکه ای می شود. این بیماری به خاطر حمله اشتباه سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو ایجاد می شود. معمولا آسیب ایجاد شده در این بیماری دائمی نیست و موها ریخته شده در عرض شش ماه تا یک سال رشد می کنند. فقط در موارد نادر است که بیمار ممکن است همه موهای سر و بدن خود را از دست بدهد.
فولیکولیت
فولیکولیت یک اصطلاح برای التهاب موضعی فولیکول های مو است. به نظر می رسد مثل آکنه این بیماری نیز با ایجاد التهاب در اطراف فولیکول مو ارتباط داشته باشد. همان طور که فولیکولیت پیشرفت می کند مو نیز دچار ریزش می شود. هنگامی که فولیکولیت شدید است، التهاب نیز بسیار شدید بوده و به این ترتیب فولیکول های مو به طور دائمی از بین می روند.
برخی از اشکال فولیکولیت غیر عفونی هستند. مانند مواردی که به علت وجود چربی زیاد روی پوست و مسدود شدن فولیکول مو ایجاد می شوند. اما فولیکولیت معمولا به علت عفونت باکتریایی رخ می دهد. بعضی از آنتی بیوتیک های موضعی مانند باسیتراسین، مایکیتراسین یا نومیدیین می توانند برای درمان فولیکولیت های جزئی استفاده شوند. برای عفونت های جدی، آنتی بیوتیک های خوراکی مانند اریترومایسین یا گریزوفولین تجویز می شوند.
عفونت قارچی
آلوده شدن پوست سر با انواع قارچ ها ممکن است علت ریزش مو باشد. از آن جا که قارچ مسری است، در صورت ابتلا به آن باید سایر افراد خانواده بیشتر مراقب باشند.
درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک یک بیماری عفونی نیست، اما می تواند شامل عفونت باشد. این بیماری پوستی بر اثر وجود درماتیت در پوست سر و یا سایر نقاط پوست بدن ایجاد شده و معمولا موقتی است. درماتیت گاهی اوقات چرب و ملتهب است. ضایعات ایجاد شده در این بیماری گاها درد نیز دارند.
درمان های زیادی برای درماتیت سبورئیک در دسترس است. ساده ترین فرم درمان شامل استفاده از شامپو ضد شوره است. برخی از متخصصین پوست نیز ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای کنترل فلور پوست که باعث التهاب می شوند، تجویز کند. التهاب ایجاد شده در این بیماری ممکن است توسط مصرف کرم یا لوسیون کورتیکواستروئید برای کنترل پاسخ ایمنی بدن، درمان شود.
پیری
همانطور که سن ما بالا می رود، میزان رشد موها کاهش می یابد. با افزایش سن رشته های مو نازک تر می شوند و رنگدانه هایشان کمتر می شود. به همین دلیل در افراد سالخورده موها ضعیف تر، صاف تر و خاکستری هستند. برای محافظت از موهای خود در این شرایط از مواد غذایی حاوی ویتامین ها و مکمل ها استفاده کنید.
ژنتیک
طبق نظر متخصصان آکادمی پوست در آمریکا، حدود ۳۰ میلیون زن آمریکایی ریزش مو ارثی دارند. اگرچه این عارضه بیشتر در اواخر دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی رخ می دهد، اما می تواند در هر زمان، حتی در سال های نوجوانی نیز اتفاق بیفتد.
اگر از ریزش مو رنج می برید، باید علت مشکل را پیدا کنید تا بتوانید درمان مناسبی را انجام دهید. مهم این است که علت اصلی ریزش مو را درمان کنید و نه فقط خود ریزش مو را.