علل نوروپاتی در پاها و ساق پاها چیست؟

نوروپاتی اصطلاحی است که برای آسیب عصبی استفاده می شود که بر همه مناطق بدن تاثیر می گذارد. نوروپاتی پروگزیمال به آسیب عصب پا ها و بازوها اشاره دارد. نوروپاتی محیطی به آسیب عصبی اندام ها، مانند ساق پا و دست اشاره دارد. دلایل متعدد برای ایجاد نوروپاتی در پا و ساق پا وجود دارد که می توان آن ها را به دلایل ارثی، مانند نوروپاتی دیابتی یا به دلایل اکتسابی، مانند تروما و یا صدمات طبقه بندی کرد. علائم آن نیز عبارتند از سوزن سوزن شدن، بی حسی، ضعف عضلانی و درد. برای اطلاع از علل نوروپاتی در پاها و ساق پاها می توانید تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت را مطالعه نمایید.

علل نوروپاتی در پاها و ساق پاها

دیابت

علت اصلی نوروپاتی پا و ساق پا دیابت می باشد. اثرات مزمن و بلند مدت بالا بودن سطح قند خون باعث آسیب عصبی غیر قابل بازگشت به پاها و ساق پاها می شود. درمان اولیه برای جلوگیری یا کاهش خطر نوروپاتی محیطی، کنترل شدید قند خون، رژیم غذایی منظم و ورزش است. دیابت با داروهای انسولین و مداخلات مختلف مانند طب سوزنی برای کمک به کاهش درد و فیزیوتراپی جهت افزایش جریان خون به مناطق آسیب دیده پاها و ساق پا کنترل می شود.

عدم تعادل غدد درون ریز

عدم تعادل در تولید هورمون ها می تواند از علل نوروپاتی در پاها و ساق پاها باشد. به عنوان مثال، اکرومگالی ناشی از تولید بیش از حد هورمون رشد در بدن است. این امر باعث بزرگ شدن استخوان ها، مفاصل، تاندون ها و رباط ها می شود. فشرده شدن اعصابی که در حال عبور از پاها و ساق پاها می باشند، می تواند موجب نوروپاتی شود. کم کاری تیروئید یکی دیگر از بیماری هایی است که سبب ادم یا ماندگاری مایع و تورم بافت می شود و منجر به فشرده شدن و افزایش فشار به اعصاب در طول پاها و ساق پاها می گردد.

الکل و کمبود مواد مغذی

نوروپاتی می تواند ناشی از کمبود ویتامین و مواد غذایی باشد. تیامین و ویتامین ها برای حفظ عملکرد مطلوب اعصاب و هدایت عصبی لازم است. کمبود تیامین می تواند به علت انحطاط عصبی، نوروپاتی دیستال دردناک ایجاد کند. احتمال به وجود آمدن این بیماری در افراد الکلی فقر مواد مغذی بیشتر است. بعضی از ویتامین ها مانند ب ۱، ای، ب ۱۲، ب ۶ و نیاسین، برای جلوگیری یا کاهش نوروپاتی محیطی حیاتی هستند. یکی از اثرات مستقیم ناشی از اعتیاد به الکل مزمن، آسیب برگشت ناپذیر به رشته های عصبی در پاها و ساق پاها است که به عنوان نوروپاتی الکلی شناخته می شود.

سموم و داروها

سموم و داروها می توانند موجب نوروپاتی محیطی شوند. فلزات سنگین مانند سرب، جیوه و تالیم می توانند خطر ابتلا به نوروپاتی در پاها و ساق پاها را افزایش دهند. داروها نیز می توانند در صورت استفاده برای درمان طولانی مدت، عوارض جانبی نوروپاتی را داشته باشند. این داروها شامل داروهای ضد انعقادها، داروهای ضد ویروسی، آنتی بیوتیک ها و بعضی داروهای ضد سرطان هستند. نشانه های اولیه شامل سوزن سوزن شدن در پا و ساق پا، بی حسی و مشکل در راه رفتن و تعادل می باشند.