یک مطالعه ۹ ساله سرانجام توانست رابطه بین مصرف قند و سرطان را توضیح دهد

نقش قند در شکل گیری، رشد و متاستاز سلول های سرطانی موضوعی است که غالباً جامعه علمی را به دو بخش تقسیم کرده است. در حالی که متخصصان انجمن سرطان کانادا به صراحت اظهار دارند که خوردن قند باعث نمی شود سلول های سرطانی سریعتر رشد کنند؛ منابع معتبر دیگر مخالفند و درست برعکس آن را ادعا می کنند. تحقیقات جدیدی که در ژورنال Clinical Investigation منتشر شده است شواهد تجربی را ارائه داده است که رابطه بین مصرف قند و سرطان را توضیح می دهند.

رابطه بین مصرف قند و سرطان

اثر واربورگ

اثر به اصطلاح واربورگ به معنی چگونگی تولید سلول های سرطانی از طریق گلیکولیز هوازی است. این به این معنی است که سلول های سرطانی قند را متابولیزه می کنند. میزان گلیکولیتیک بافت های نرمال بسیار کم و حدود ۲۰۰ برابر کمتر از سلول های سرطانی در حال رشد است. این فرایند به نام اتو واربورگ نامگذاری شده است. واربورگ اولین کسی بود که این تغییر در متابولیسم را دلیل اساسی سرطان می دانست.

درست است که وقتی نظریه واربورگ منتشر شد تبلیغات زیادی روی آن انجام شده و حتی جایزه نوبل را برای او به همراه داشت؛ اما بعدها مورد سوء استفاده قرار گرفت. بخش اعظمی از ادبیات مورد استفاده در تحقیقات فعلی، تغییر گلیکولیز هوازی را نتیجه سرطان می دانند نه علت آن. اما این تحقیق جدید، نقش اثر واربورگ را نشان داده و این اصطلاح را دوباره سر زبان مرکز تحقیقات سرطان آمریکا انداخته است.

پروژه تحقیقاتی نه ساله ای که ارتباط بین قند و سرطان را مشخص کرد

وب سایت ScienceDaily به تازگی مطلبی در مورد یک پروژه تحقیقاتی که چگونگی تحریک رشد سرطان با قند را توضیح داده، منتشر کرده است. در این مقاله آمده:

یک پروژه تحقیقاتی ۹ ساله مشترک منجر به دستیابی موفقیتی اساسی در تحقیقات سرطان شده است. دانشمندان چگونگی کارکرد اثر واربورگ را در این پژوهش توضیح داده اند. این اثر پدیده ای است که سلول های سرطانی را وادار می کند به سرعت قندها را تجزیه کرده و رشد تومور را تحریک می کند. این کشف شواهدی از همبستگی مثبت بین مصرف قند و سرطان را نشان می دهد. این یافته ها ممکن است تأثیرات گسترده ای بر روی رژیم های غذایی متناسب برای بیماران سرطانی داشته باشد.

به گفته یکی از محققان پروفسور یوهان توویلین:

تحقیقات ما نشان می دهد که چگونه مصرف قند منجر به بیش فعال در سلول های سرطانی شده و چرخه رشد و نمو سرطان را به راه می اندازد. بنابراین می تواند ارتباط بین قدرت اثر واربورگ و پرخاشگری تومور را به این شکل توضیح داد. این ارتباط بین مصرف قند و سرطان عواقب جالبی دارد. نتایج پژوهش ما زمینه لازم برای انجام تحقیقات در آینده در این زمینه را فراهم می کند. با پایان این ۹ سال اکنون دیگر می توان با تمرکز بسیار بیشتری روی این موضوع کار کرد.

این تحقیق در ژورنال دانشگاهی Nature Communications منتشر شده است.

مصرف قند و سرطان (سایر تحقیقات)

یک مطالعه علمی منتشر شده در ژورنال پزشکی Science تأیید کرد که افزایش مصرف قند باعث پیشرفت سرطان یا انکوژنز می شود. تیم تحقیق نشان داد که فعالیت گلیکولیتیک در اثر بیان گلوکز حمل کننده نوع ۳ (GLUT3) در سلول های سرطانی پستان افزایش پیدا می کند.

این روند منجر به فعال شدن مسیرهای سیگنالینگ انکوژنیک می شود. در این تحقیق هنگامی که به سلول های بدخیم گلوکز کمتری داده شد؛ ساختارهای سازمان یافته ای که به سرعت رشد نمی کردند رشد کرده و مسیرهای انکوژنیک را سرکوب کردند.

به عبارت دیگر اگر قند کمتری در دسترس باشد؛ سلول های سرطانی به سمت ساختاری که پیش از ابتلا به سرطان داشتند باز می گردند و سرطان معکوس می شود. محققان از یک مدل کشت سه بعدی استفاده کردند و نشان دادند که میزان جذب گلوکز مشخص می کند که سلول های سرطانی پستان از خود رفتار بدخیم نشان دهند یا غیر بدخیم.

این یافته های جدید علمی اعتبار روش هایی که در آنها از مواد مغذی برای جلوگیری و درمان سرطان استفاده می شود را بیشتر می کند.

رژیم کتوژنیک که در آن مصرف قند و کربوهیدرات به شدت کاهش پیدا کرده و بیشتر روی چربی ها و پروتئین های سالم تمرکز دارد، حتی در معالجه تهاجمی ترین سرطان ها نیز بسیار مفید است. یک مطالعه علمی نتیجه گرفته است که رژیم کتوژنیک به نظر می رسد درمان کمکی امیدوار کننده و قدرتمندی برای طیف وسیعی از سرطان ها باشد.

نحوه استفاده از این یافته ها در تشخیص سرطان

حتی اگر قبلاً هم نقش قند در شکل گیری سرطان مورد بحث قرار گرفته باشد؛ باز هم یافته های واربورگ در زمینه تشخیص سرطان به کار می آید.

اسکن های PET برای تشخیص سلول های گرسنه تومور از گلوکز استفاده می کنند. همچنین در اروپا، انکولوژیست ها (پزشکان متخصص در زمینه تشخیص و درمان انواع سرطان) از پروتکل درمانی سیستمیک چند مرحله ای سرطان (SCMT) استفاده می کنند. این پروتکل شامل تزریق گلوکز به بدن بیمار برای افزایش غلظت گلوکز خون است. این کار باعث رشد سریع تومور می شود. بنابراین می توان تومور را آسان تر با شیمی درمانی و پرتودرمانی مورد هدف قرار داد.

دلایل دیگری که کاهش مصرف قند را توجیه پذیر می کنند

یکی از بارزترین دلایل این است که قند و شکر بسیار پر کالری بوده ولی مواد مغذی ندارند. به همین خاطر است که بدن کم کم به مصرف زیاد قند تمایل پیدا می کند.
قند سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند. اگر به طور مرتب در طول روز غذاهای قندی و نوشیدنی های شیرین بخورید؛ کم کم سیستم ایمنی بدنتان ضعیف می شود و دیگر نمی تواند از شما در برابر ابتلا به بیماری ها محافظت کند.
قند باعث التهاب می شود، التهاب درد به وجود می آورد و می تواند منجر به دیابت، سرطان و بیماری های قلبی شود.
قند می تواند باعث پوسیدگی دندان شود.
قند باعث آزاد شدن هورمون رشد انسانی شده و این روند، پیری را تسریع می بخشد.

چرا قند برای بدن سم است؟

دکتر رابرت لوستیگ متخصص غدد درون ریز و نویسنده کتابی با عنوان Fat Chance است که در پاسخ به این سوال می گوید:

حقیقت پنهان درباره قند، چاقی و بیماری است که به وجود می آورد. به گفته دکتر لوستیگ، برای استفاده از قند در صنعت غذایی باید قوانینی وضع شود تا شرکت ها نتوانند از این ماده سودجویی کرده و شیوع بیماری ها را در جهان افزایش دهند.

دکتر لوستیگ اعتیاد به قند را یک سندرم متابولیک می نامد که چاقی از علائم آن به حساب می آید. او معتقد است که بیشتر افراد در زمان کاهش وزن روی کاهش مصرف قند تمرکز می کنند. این در حالی است که در واقع باید مشکل اساسی عدم تعادل هورمونی که ناشی از مصرف زیاد قند است را برطرف کنند. ارتباط بین عدم تعادل هورمونی در بدن و شکل گیری چربی چیز جدیدی نیست.

علاوه بر این یک مطالعه علمی نشان داد که چاقی عامل اصلی خطر ابتلا به سرطان است.

دکتر لوستیگ در کتاب خود توضیح می دهد که وقتی انسولین زیادی در خون وجود دارد؛ هورمون لپتین مسدود می شود. لپتین هورمونی است که میزان چربی ذخیره شده در بدن را تنظیم می کند. هنگامی که سطح این هورمون کاهش پیدا می کند؛ مغز دیگر وزن اضافی را تشخیص نمی دهد و مکانیسم تنظیم کننده خود را متوقف می کند. به این ترتیب فرد آنقدر غذا می خورد که اصطلاحا می ترکد. بنابراین مبارزه با اشتیاق به مصرف قند به اندازه سرکوب میل به تشنگی سخت می شود.

طبق گفته های لوستیگ، قند یک عامل اصلی و مستقل برای ابتلا به انواع بیماری هاست. این خطر فقط مربوط به افزایش کالری و افزایش وزن نیست؛ بلکه مربوط به فیزیولوژی بدن ماست. به همین دلیل است که رژیم های غذایی دو ماهه و حتی شش ماهه بدون قند می توانند وزن را کم کنند؛ اما بعد از مدتی مجددا وزن به حالت اولیه باز می گردد.

چگونه می توان مصرف قند خود را کاهش داد؟

بیوشیمیایی مغز، رفتار ما را هدایت می کند. به همین دلیل وقتی برخی افراد شروع به ترک قند می کنند؛ رفتارشان دچار تغییر می شود. رفتار آنها تفاوت چندانی با معتادانی ندارند که به دنبال راهی برای تهیه مواد مخدر هستند. جالب است بدانید که استفاده زیاد از قند در محصولات غذایی می تواند جامعه ای از زامبی ها را ایجاد کند که برای درمان آنها باید از همان روش های ترک اعتیاد استفاده کرد.

در طی ۵۰ سال گذشته مصرف قند در جهان سه برابر شده است و چاقی یک مشکل جهانی محسوب می شود که هم بر روی جوامع توسعه یافته و هم در حال توسعه تأثیر گذاشته است. در طی ۳۰ سال گذشته اوضاع بدتر نیز شده است. دکتر لوستیگ معتقد است که عدم دانش عامل این موضوع نیست. همه می دانند که سبزیجات برای بدن مفید هستند. اما باید اقدامات بیشتری انجام شود تا حرص شرکت ها برای تولید محصولات مضر و کسب ثروت متوقف شود و جامعه رو به زوال نرود.

کاهش مصرف قندهای تصفیه شده که در محصولات تجاری مانند انواع غذاهای آماده، کیک، کلوچه و اقلامی از این دست وجود دارند؛ یکی از اقداماتی است که می تواند جلوی این فاجعه را بگیرد.

جالب است بدانید که هر آمریکایی به طور متوسط سالانه ۱۶۰ پوند (۷۲ کیلوگرم) شکر مصرف می کند. البته این مقدار شامل قندهای پنهانی است که در محصولات تهیه شده از غلات تصفیه شده مانند پاستا، نان و کراکر یافت می شوند.

سرطان پدیده ای پیچیده است و دلایل زیادی وجود دارد که در شکل گیری آن نقش دارند. اما اگر نگران ابتلا به سرطان هستید؛ به نظر می رسد که کاهش مصرف قند و کربوهیدرات های ساده گامی درست در جهت تحقیق اهدافتان باشد.