ماهی حلوا نوعی ماهی پهن است که متعلق به خانواده Soleidae می باشد. این ماهی در درجه اول در اطراف سواحل اروپا یافت می شوند، اما انواع خاصی آن نیز در آب های آمریکا و کشورهای دیگر جهان وجود دارد.
انواع مختلفی از ماهی حلوا وجود دارد، اما حلوا دوور شایع ترین و در دسترس ترین نوع این ماهی می باشد. این ماهی در نزدیکی کف اقیانوس زندگی می کند. انواع ماهی حلوا طعم های ملایمی دارند و به اندازه کافی متنوع هستند تا بتوان از آن ها در غذاهای مختلف استفاده کرد.
با این حال، نگرانی های متعدد در مورد ایمنی مصرف ماهی حلوا، به علاوه پایداری آن و اثرات بالقوه زیست محیطی ناشی از روش های ماهیگیری وجود دارد.
۴ دلیل علمی برای اجتناب از مصرف ماهی حلوا
آلودگی آن زیاد است
یکی از بزرگترین نگرانی ها در مصرف انواع ماهی ها، میزان آلودگی آن ها است. فلزات سنگین و سموم می توانند در بافت های بدن ماهی جمع شوند. این آلودگی ها می توانند در هنگام مصرف انسان به بدن وارد شوند.
به دلیل مقادیر زیادی آلودگی و زباله های صنعتی، انواع ماهی هایی که در کف دریاها زندگی می کنند مانند ماهی حلوا احتمالا حاوی آلودگی های خطرناکی هستند که می توانند باعث آسیب رساندن به سلامت بدن انسان شوند. مطالعات تجزیه و تحلیل بیومارکرها در معرض آلودگی نشان می دهد که ماهی حلوا در برخی مناطق ممکن است در معرض مقادیر زیاد هیدروکربن های پلی سیکلیک آروماتیک باشند. این مواد از جمله مواد شیمیایی سمی است که با آسیب DNA و ایجاد سرطان ارتباط دارد.
بیش از حد خطرناک و ناپایدار است
این ماهی علاوه بر اینکه برای سلامتی به صورت بالقوه خطرناک است، بیش از حد بی ثبات است. در واقع ماهی حلوا در فهرست ماهی هایی قرار دارد که شما هرگز نباید به خاطر شیوه های ماهیگیری ناامن که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، استفاده کنید.
این به این دلیل است که اکثر ماهی ها حلوا در تله های زیرزمینی که تورهای بزرگی هستند که در کف اقیانوس برای صید ماهی های پهن می شوند گیر می کنند. این روش ماهیگیری می تواند تاثیر مهمی بر محیط زیست داشته باشد زیرا این وسیله ماهیگیری می تواند آسیب های طولانی مدت را به زیستگاه های حساس کف اقیانوس بزند. علاوه بر این، به دلیل اینکه این ماهی در کف اقیانوس اغلب در گروه های مخلوط سفر می کند، این تله می تواند منجر به صید تصادفی گونه های آسیب پذیر شود و تلفات آن ها را افزایش دهد.
چربی های سالم در آن کم می باشد
متخصصان انجمن قلب آمریکا توصیه می کنند که حداقل دو بار در هفته از ماهی های چرب استفاده شود تا به نیازهای بدن برای تامین اسیدهای چرب امگا ۳ پاسخ داده شود. اسیدهای چرب امگا ۳ برای بسیاری از جنبه های سلامت بدن بسیار مهم هستند و با مزایای زیر همراه می باشند:
- بهبود سلامت قلب
- کاهش پیشرفت سرطان
- حفاظت از مغز در برابر کاهش شناختی
متاسفانه، ماهی حلوا جزء ماهی های چرب محسوب نمی شود. این به این معنی است که اسیدهای چرب امگا ۳ در آن در مقایسه با سایر گونه های ماهی نسبتا کم است. به جای ماهی حلوا بهتر است چندین بار در هفته از انواع ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا، ساردین، ماهی خال مخالی و ماهی تن استفاده کنید تا مقدار زیادی از اسید های چرب امگا ۳ را دریافت کنید.
گزینه های جایگزین بسیار خوبی برای این ماهی وجود دارد
اگر می خواهید مصرف ماهی خود را افزایش دهید، ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، ساردین و ماهی تن همه جایگزین های خوشمزه ای هستند که بیشتر از محیط زیست محافظت کرده و خطر ابتلا به عوارض جانبی با مصرف آن ها ناچیز است.
اکثر این ماهی های مغذی نه تنها اسیدهای چرب امگا -۳ زیادی برای محافظت از قلب دارند، بلکه ویتامین ها و مواد معدنی کلیدی در آن ها نیز بیشتر است. به عنوان مثال هر وعده ماهی قزل آلا بخشی از نیاز بدن به تیامین، نیاسین، ویتامین B6 و سلنیوم تامین می شود. به علاوه این مقدار ماهی قزل آلا تقریبا ۱۹ گرم پروتئین دارد. از سوی دیگر، ساردین غنی از ویتامین D است و می تواند نیازهای روزانه بدن به ویتامین B12 را فقط در یک وعده برآورده کند.
شما به راحتی می توانید ماهی های سالم را در رژیم غذایی خود جای دهید تا مواد مغذی و امگا ۳ را به اندازه کافی دریافت کنید. برای تقلید از بافت و عطر و طعم ملایم ماهی حلوا، انواع ماهی مانند ماهی سرخو، ماهی پولاک یا ماهی کاد را انتخاب کنید.
مزایای بالقوه ماهی حلوا
درست است که مصرف این ماهی گاها دارای مضراتی برای بدن است. اما این به این معنی است که ماهی حلوا هیچ خاصیتی ندارد.
ماهی حلوا کم کالری، اما دارای پروتئین زیادی است که می تواند به خصوص برای کاهش وزن مفید باشد. بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله American Journal of Clinical Nutrition، افزایش مصرف پروتئین به میزان ۱۵ درصد به مدت ۱۲ هفته باعث کاهش چربی بدن، کاهش وزن بدن و کاهش مصرف کالری به میزان ۴۴۱ کالری در طول روز در شرکت کنندگان شد.
ماهی حلوا شامل تعدادی از مواد مغذی دیگر نیز می باشد. به طور خاص، این ماهی یک منبع خوب از سلنیوم، ویتامین B12 و فسفر، و همچنین چندین ویتامین و ماده معدنی دیگر است.
علاوه بر این، اگر چه ماهی حلوا دارای آلودگی زیادی با ترکیبات خاص است، اما به طور معمول جیوه کمتر از بسیاری از ماهی های دیگر دارد. مسمومیت با جیوه می تواند به سلامت بدن آسیب برساند، باعث نشانه هایی از قبیل موارد زیر شود:
- ضعف عضلانی
- اختلال بینایی و گفتاری
- از دست دادن قدرت هماهنگی بدن
برای اکثر افراد، توصیه می شود مقدار مصرف ماهی های پر از جیوه کم شود. اما برای کودکان و زنان باردار مصرف این ماهی ها به طور کلی ممنوع است. از لحاظ میزان جیوه، ماهی حلوا می تواند جایگزین مناسب تری برای انواع خاصی از ماهی های غنی از جیوه مانند کوسه ماهی، شمشیر ماهی و شاه ماهی خال مخالی باشد.
ماهی حلوا در طب سنتی چینی و طب آیورودا
ماهی یک عنصر کلیدی هر طب آیورودا و طب سنتی چینی است. در یک رژیم غذایی مبتنی بر طب آیورودا، مصرف گوشت سالم مانند ماهی مجاز است. ماهی ممکن است به خصوص برای کسانی که دارای قانون واتا هستند مفید باشد. البته این افراد باید مصرف خود را به ماهی های آب شیرین محدود کنند. ماهی بهتر است با سایر غذاهای سبک مانند دانه ها و سبزیجات ترکیب شود. زیرا ممکن است با تخم مرغ یا محصولات لبنی سازگار نباشند.
در طب سنتی چینی، اعتقاد بر این است که ماهی به تقویت طحال کمک می کند، اسهال را تسکین می دهد، چی را کنترل می کند، خونریزی را کنترل می کند و حتی به عنوان داروی مقوی غرابط جنسی عمل می کند. این ماده غذایی، در طب سنتی چینی، اغلب برای درمان بیماری هایی مثل موارد زیر استفاده می شود:
- هموروئید
- ضایعات پوستی
- خستگی
- کمبود میل جنسی
- خونریزی پس از زایمان
ارزش غذایی ماهی حلوا
مایه حلوا کم کالری و کم چربی است اما دارای پروتئین زیادی است و مواد مغذی مثل سلنیوم و ویتامین B12 دارد.
یک وعده سه اونسی از فیله ماهی حلوا شامل مواد زیر می باشد:
- ۱۰۰ کالری
- ۲۰٫۵ گرم پروتئین
- ۱٫۳ گرم چربی
- ۴۹٫۵ میکروگرم سلنیوم (۷۱ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۲٫۱ میکروگرم ویتامین B12 (حدود ۳۶ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۲۴۶ میلی گرم فسفر (۲۵ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۴۹٫۳ میلی گرم منیزیم (۱۲ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۰٫۲ میلی گرم ویتامین B6 (10 درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۱٫۹ میلی لیتر نیاسین (۹ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۲۹۲ میلی گرم پتاسیم (۸ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۰٫۱ میلیگرم ریبوفلاوین (۶ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۰٫۱ میلی گرم تیامین (۵ درصد از نیاز روزانه بدن)
- ۰٫۵ میلی گرم اسید پانتوتنیک (۵ درصد از نیاز روزانه بدن)
علاوه بر مواد مغذی ذکر شده در بالا، ماهی حلوا حاوی مقدار کمی از مواد زیر نیز می باشد:
- روی
- ویتامین E
- کلسیم
- آهن
- فولات
ماهی حلوا در مقابل ماهی تیلاپیا
ماهی تیلاپیا و ماهی حلوا از ماهی هایی هستند که به دلیل طعم ملایمشان محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. این ماهی ها مثل سایر ماهی ها مزه و بوی تند ندارند به همین دلیل طرافدارانشان زیاد است. اما هر دو این ماهی ها شهرت بدی دارند و بسیاری از مختصصان معتقدند که نمی توان آن ها را جزء ماهی های سالم طبقه بندی کرد.
ماهی حلوا به دلیل ناپایداری و آسیب زدن به محیط زیست، شهرت بدی پیدا کرده است، در حالی که تیالپیا به طور معمول در مزارع تولید شده و اثرات منفی زیادی بر روی بدن دارد. مطالعات نشان داده اند که ماهی های پرورشی مانند تیلایپیا و ماهی قزل آلا دارای غلظت بالایی از آنتی بیوتیک ها، آفت کش ها و آلودگی های خطرناکی مانند دیوکسین هستند.
با این حال، تفاوت های قابل توجهی بین این دو نوع ماهی وجود دارد. تیلاپیا یک نوع ماهی آب شیرین است که متعلق به خانواده Cichlidae می باشد. از سوی دیگر، ماهی حلوا بیشتر از ماهی های آب شور و اعضای خانواده ماهی های پهن است.
قیمت ماهیحلوا نیز کمی بالاتر از ماهی تیلاپیا است. به همین دلیل ماهی تیلاپیا مقرون به صرفه تر است. به عنوان مثال، هر پوند ماهی حلوا دوور در آمریکا معمولا حدود ۶ تا ۸ دلار قیمت دارد، در حالی که شما می توانید همین مقدار ماهی تیلاپیا را فقط با پرداخت ۲ تا ۳ دلار خریداری کنید.
از آنجایی که این دو ماهی عطر و بوی مشابه ای دارند، می توان از آن ها در غذاهای گوناگون استفاده کرد. ماهی تیلاپیا و ماهی حلوا را می توان به صورت خوراک و سوپ استفاده کرد. یا به صورت کباب شده، آب پز شده یا سرخ شده در کنار دور چینی از سبزیجات میل نمود.