نارسایی احتقانی قلب یک بیماری جسمانی جدی است، اما می تواند کنترل شود و به رغم وجود آن در بدن می توان تا مدت ها زندگی طبیعی کرد. بر طبق تعریف انجمن قلب آمریکا نارسایی قلب زمانی اتفاق می افتد که قلب دیگر قادر به پمپ کردن مقدار مناسب خون در سراسر بدن نیست. چندین بیماری می تواند به نارسایی احتقانی قلب منجر شود، مانند بیماری عضله قلب، فشار خون بالا، نقص های قلبی، عفونت عضله قلب یا سایر بیماری های قلبی. احتقان زمانی اتفاق می افتد که خون در تلاش برای برگشت به قلب می باشد و در وریدها تجمع می یابد. این امر می تواند باعث تورم و التهاب در بدن شود. هر چند که این تورم در اندام های پایینی بدن مانند مچ پا شایع تر است اما ممکن است هر جای دیگری از بدن نیز دچار تورم سود. گرفتگی که در ریه ها اتفاق می افتد می تواند سبب دشواری در فرایند تنفس شود. در سال ۲۰۰۱، کالج آمریکایی قلب و انجمن قلب آمریکا برای بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب یک طبقه بندی “مرحله ای” ایجاد کردند. بر خلاف مراحل سرطان که شماره گذاری می شوند، مراحل نارسایی احتقانی قلب با حروف الفبا نشان داده می شوند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت با شما در مورد مراحل نارسایی احتقانی قلب صحبت خواهیم کرد.
مراحل نارسایی احتقانی قلب
مرحله A
بیماران مرحله A هنوز نارسایی احتقانی قلب ندارند، اما دارای عوامل خطر برای توسعه آن می باشند. هر چند هنوز اختلالی در ساختار قلب وجود ندارد، اما عوامل زمینه ای فشار خون بالا، دیابت، بیماری قلبی و یا سوء مصرف مواد مخدر و الکل وجود دارد.
مرحله B
در مرحله B، شواهد فیزیکی در مورد اختلال در ساختار قلب وجود دارد. نمونه هایی از اختلالات ساختاری عبارتند از:
- بیماری های دریچه قلب
- بزرگ شدن قلب یا یکی ازدریچه ها
- بافت فیبری
اگر چه اختلالات ساختاری ممکن است وجود داشته باشد، اما بیمار علائم نارسایی احتقانی قلب شامل موارد زیر را از خود نشان نمی دهد:
- خستگی
- التهاب
- بی خوابی
مرحله C
در مرحله C، بیمار شواهدی از اختلالات ساختاری در قلب دارد و یک یا چند نمونه از علائم بیماری قلبی را تجربه می کند.
- کمبود نفس
- خواب کم
- تورم و ادم
همگی همراه با تغییرات جسمی در قلب اتفاق می افتد. طبق نظر متخصصان کالج آمریکایی قلب و عروق، اکثر بیمارانی که نارسایی احتقانی قلب در آن ها تشخیص داده می شود در این مرحله قرار دارند.
مرحله D
مرحله D جدی ترین مرحله نارسایی احتقانی قلب است. در این مرحله، بیماران برای انجام فعالیت های روزمره خود مشکل دارند. آن ها ممکن است تحت درمان های تخصصی مانند حذف مایع از ریه ها و یا سایر قسمت های بدن، پیوند قلب یا حتی با وخیم شدن نارسایی قلبی تحت مراقبت های پیش از مرگ، قرار بگیرند.