مراقبت های لازم پس از سوراخ کردن غضروف گوش و سایر اندام ها

سوراخ کردن غضروف های بدن، به خصوص غضروف گوش و بینی، کم کم به یک مد تبدیل شده است. این به معنی آن است که درصدی زیاد از افراد، و به خصوص جوانان، ترجیح می دهند برای زیباتر شدن ظاهر و یا آویزان کردن جواهراتی خاص، این کار را انجام دهند. اما سوال اینجاست که این افراد در مورد مراقبت های لازم پس از سوراخ کردن غضروف گوش و سایر اندام ها، نیز اطلاع دارند؟ آیا می دانند پس از این که عضروف گوش یا بینی خود را سوراخ کردند، برای جلوگیری از عفونت و سایر مشکلات چه کار باید بکنند؟

لازم است اول این نکته را یاد آور شویم که هر چقدر که ابزار و تجهیزاتی که این کار را با آن انجام داده اید پیشرفته و تمیز باشد، باز هم خطر در کمین شماست. سوراخ کردن غضروف بدن یعنی آسیب زدن به آن. پس به همان میزان که باید از انگشت بریده و یا زانوی آسیب دیده خود مراقبت کنید، نیاز به توجه و مراقبت دارد.

سوراخ کردن غضروف بینی و گوش مستعد ابتلا به عفونت جدی است. به غیر از این عفونت، قرمزی، احساس ضربان و تورم در ناحیه ای که سوراخ در آن ایجاد شده است نیز طبیعی است. با این حال، هر چقدر هم که در زمان انجام این کار، نشانه ظاهر شده باشد، انتظار می رود این علائم ظرف چند هفته از بین رفته و عفونتی ایجاد نشود. لزوم این اتفاق نیز مراقبت از غضروف سوراخ شده است.

این راه هم مد نظر داشته باشید که سوراخ کردن غضروف بیش از سوراخ کردن لاله گوش و زبان، برای بهبودی زمان نیاز دارد. زیرا عضروف گوش رگ خونی ندارد و به طور مستقیم خونی در آن در جریان نیست. بنابراین، فرایند درمان کندتر شده و به مراقبت بیشتری نیاز دارد. پاک کردن و ضد عفونی کردن سوراخ غضروف یکی از مهمترین کارهایی است که برای مراقبت از آن باید انجام دهید. لازم است بدانید که گاهی این آسیبی که به بدن خود می زنید، برای بهبودی کامل، به یک سال زمان نیاز دارد.

غضروف یک نوع از بافت است که نرم تر و الاستیکی تر از استخوان اما سخت تر از پوست و ماهیچه است. غضروف باعث می شود تا بینی و گوش ما شکل بگیرد. به طور مثال تنها قسمت گوشتی گوش شما، لاله آن است و استخوان بندی اصلی این اندام از غضروف تشکیل شده است.

سوراخ کردن غضروف گوش

اگر عضروف گوشتان را سوراخ کرده اید باید مراقبت بیشتری از آن انجام دهید زیرا ممکن است در هنگام برس کشیدن به موها، گذاشتن کلاه بر سر و یا زدن عینک به آن آسیبی وارد کنید.

هر بخشی از غضروف گوش، نام مخصوص به خود را دارد. به عنوان مثال مارپیچ بخشی در لبه بیرونی گوش است که نزدیک به بالای آن می باشد. سوراخ کردن مارپیچ گوش یکی از محبوب ترین انواع سوراخ در گوش است. بخش های دیگری از غضروف گوش که برای سوراخ کردن استفاده می شوند شامل ضد مارپیچ، حلزونی، تراگوس، ضد تراگوس و لاله گوش است.

مراقبت های لازم پس از سوراخ کردن غضروف گوش و سایر اندام ها
مراقبت های لازم پس از سوراخ کردن غضروف گوش و سایر اندام ها

سوراخ کردن غضروف بینی

بخش پایین بینی نیز از غضروف تشکیل شده است. گاهی افراد ترجیح می دهند یک طرف این غضروف، یعنی بخش بیرونی یکی از لبه های بینی را سوراخ کنند. این در حالی است که به تازگی سوراخ کردن سپتوم، غضروف میانی که دو سوراخ بینی را از هم جدا می کند، مد شده است.

آیا سوراخ کردن غضروف گوش درد دارد؟

بسیاری از افراد نیز در این بین علاقه به سوراخ کردن عضروف های بدنشان دارند اما از درد حاصل از آن وحشت می کنند. در این باره باید گفت که سوراخ کردن غضروف گوش بسیار دردناک تر از سوراخ کردن لاله آن است. این درد به قدری است که برخی افراد تا ۲ ماه درد در این ناحیه و اطراف آن را گزارش می کنند.

چه مدت طول می کشد تا سوراخ غضروف بهبود یابد؟

طول دوره درمان در این حالت به منطقه ای که سوراخ در آن ایجاد شده و عوامل دیگری بستگی دارد. اما متوسط طول درمان بین ۳ الی ۶ ماه است. اما این زمان در برخی از افراد تا یک سال نیز طول خواهد کشید. اولین گام برای مراقبت از غضروف سوراخ شده، عدم استفاده از طلا و زیور آلات در آن است. زیرا ممکن است با بازی کردن با این ابزارها و یا کشیدن شدن ناخواسته آن ها، آسیب بیشتر شود.

به یاد داشته باشید که برخی از اندام های بدن حساس تر هستند پس باید مراقبت بیشتری در این حال از آن ها انجام دهید. به عنوان مثال سوراخ در لایه بیرونی غضروف گوش و یا بینی موجب می شود تا در معرض ابتلا به عفونت های باکتریایی ناشی از باکتری سودوموناس آئروژینوزا قرار گیرند. در این حالت درمان مناطق آلوده غضروف با آنتی بیوتیک سخت تر است.

دکتر ویلیام ای کین معتقد است که اگر غضروف گوش و یا هر غضروف دیگری عفونی شده و درمان نشود باعث می شود بافت عضروف بمیرد و از بین برود.

آنچه باید انجام دهید

با چند مرحله ساده می توانید مطمئن شوید که سوراخ ایجاد شده در عضروف بدنتان به خوبی در حال التیام است.

  • همیشه قبل از دست زدن به محل، دست های خود را بشویید. به این ترتیب از شیوع باکتری و ویروس جلوگیری می کنید.
  • ۲ بار در روز محل را با دستور العمل ها و موادی که در ادامه معرفی می کنیم بشویید.
  • پس از شستشوی زخم، آن را با دستمال کاغذی پاک کنید. این کار از انتقال میکروب های احتمالی موجود در حوله های چند بار مصرف به زخم، جلوگیری می کند.
  • ملحفه و روبالشی خود را تمیز نگه دارید. این کار باعث می شود تا میکروب های داخل تخت به غضروف سوارخ شده بینی و گوش سرایت نکند.
  • صبور باشید. این زخم دیر خوب می شود. اگر زیاد درد داشتید می توانید محل سوراخ را در محلول سالین ( سرم آب نمک) بخیسانید.
  • استراحت کافی، ورزش و تغذیه سالم را فراموش نکنید.
  • به محض این که محل سوراخ شده، ترشح زرد رنگ داشت و یا چرک و تورم غیر طبیعی ایجاد شد به پزشک مراجعه کنید.

علاوه بر موارد بالا باید نکاتی را نیز رعایت کنید و آن ها را انجام ندهید.

  • سوراخ ایجاد شده در غضروفتان برای بازی نیست. پس به آن زیاد دست نزدید زیرا هم باعث تحریک آن می شوید و هم ممکن است میکروب به آن منتقل کنید.
  • تا زمانی که غضروف بهبود پیدا نکرده از شنا کردن در استخر، رودخانه و دریا خودداری کنید.
  • از صابون های تند و مواد شیمیایی برای تمیز کردن زخم استفاده نکنید.
  • به سرعت طلا و جواهر در گوش نیاندازید.

همچنین ممکن است یک فرمی شبیه به پوسته پوسته در اطراف سوراخی که در آن جواهر انداخته اید، مشاهده کنید. این کاملا طبیعی است و بخشی از فرایند درمان است.

اگر غضروفمان عفونی شد چه کنیم؟

تورم، درد خفیف، سوزش، و وجود برخی از ترشحات، همه بخشی از فرایند درمان است. با گذشت زمان، این علائم باید ناپدید شوند. اما اگر هر کدام از علائم زیر را دیدید، نشان دهنده عفونت است و باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

  • تورم و قرمزی شدید
  • درد غیر قابل تحمل
  • خروج چرک و ترشحات زرد رنگ

چند درمان خانگی هم وجود دارد که می توانید از آن ها برای سرعت بخشیدن به روند درمان استفاده کنید. علاوه بر این، این روش ها برای درمان عفونت های یاکتریایی خفیف نیز مناسب است.

آب نمک

یک چهارم قاشق چای خوری نمک را در یک لیوان آب گرم بریزید و سپس با استفاده از یک تکه پنبه آن را به سوراخ غضروف بمالید. این کار باعث می شود درد کمتر شود، میکروب ها نابود شوند و محل سوراخ کمی نرم تر شود. بعد از چند دقیقه محل را با دستمال کاغذی خشک کنید.

روغن درخت چای

روغن درخت چای می تواند به کشتن بسیاری از انواع باکتری ها که باعث عفونت پوستی می شوند، کمک کند. در واقع، مطالعات نشان داده اند که این ماده در برابر باکتری سودوموناس آئروژینوزا که پس از سوراخ کردن عضروف باعث عفونت می شود، موثر است.

۱ قاشق غذاخوری روغن نارگیل را با ۲ الی ۳ قطره از روغن درخت چای مخلوط کرده و مانند پماد به پوست بمالید. این پماد کمک خواهد کرد که محل مرطوب شده و تورم و قرمزی ناشی از عفونت کمتر شود. این کار را دو بار در روز، تا زمانی که نشانه های عفونت از بین بروند، تکرار کنید.

آلوئه ورا

خواص ضد باکتری و آرامش بخش ژل آلوئه ورا می تواند به نرم کردن پوست و کشتن عامل عفونت کمک کند. آلوئه ورا نیز  دارای خواص ضد میکروبی است که می تواند در جلوگیری از عفونت های باکتریایی در زخم موثر باشد. برای این کار حتما از ژل خام آن که از داخل خود گیاه بیرون می آید استفاده کنید.

سرکه سیب

سرکه سیب یک عامل ضد باکتری موثر در برابر سودوموناس است. شما می توانید به قسمت مساوی از سرکه سیب خام و فرآوری نشده و آب را با هم رقیق کرده و به عنوان یک ضد باکتری از آن استفاده کنید. این ماده برای ضد عفونی کردن زخم مفید است و به التیام هر گونه عفونت پوستی خفیف سرعت می بخشد.