مهمترین عوارض آلزایمر (AD) در بدن

بیماری آلزایمر (AD) یک بیماری پیشرونده است که حافظه و عملکرد شناختی مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با کلمات اختصاری AD نیز در علم پزشکی شناخته می شود. آلزایمر در افراد بالای ۶۵ سال شایع تر است. اما گاهی در بین مبتلایان به آن افرادی را می توان پیدا کرد که در دهه ۴۰ زندگی خود به سر می برند. علائمی مانند فراموشی و گیجی در طی مراحل اولیه این بیماری خفیف هستند. اما این علائم به تدریج با پیشرفت بیماری و آسیب به مغز شدید تر می شوند. اگر فردی در اعضای خانواده یا نزدیکانتان این علائم را دارد و سن او نیز بالای ۶۵ سال است، او را تشویق کنید تا در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. تشخیص زود هنگام برای بهبود سلامت شناختی و کند کردن پیشرفت بیماری مهم است. اما متاسفانه حتی با درمان نیز برخی از افراد، عوارض آلزایمر را دارند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد مهمترین عوارض آلزایمر (AD) در بدن با شما صحبت خواهیم کرد.

عوارض آلزایمر

بی قراری و اضطراب

افراد مبتلا به AD معمولا دوره های بی قراری و اضطراب را تجربه می کنند. در این دوره ها توانایی فرد برای استدلال و درک شرایط خاص کاهش پیدا خواهد کرد و با پیشرفت بیماری، روز به روز نیز این وضعیت بدتر می شود. اگر این بیماران حس گیجی زیادی نداشته باشند در عوض احساس ترس و قرار گرفتن در یک محیط متلاطم را دارند. به همین دلیل هم، اضطراب های ناگهانی به سراغشان می آید.

برای ایجاد احساس امنیت و آرامش بهترین کار یافتن دوستان خوب برای بیمار است. همراهان و اعضای خانواده بیمار نیز می توانند با ایجاد یک محیط امن، استرس را در بیمار کم کنند. سر و صدای زیاد در محیط می تواند آن ها را تحریک کرده و به اضطرابشان اضافه کند. برخی از افراد مبتلا به AD آشفتگی نیز دارند و این آشفتگی علاوه بر ذهن، بر روی وضعیت جسمی آن ها نیز تاثیر می گذارد. اگر بیمار نتواند در مورد آشوب هایی که در ذهن دارد صحبت کند، این تلاطم در بدن بیشتر خواهد شد. در کنار این موارد همراه بیمار باید سعی کند درد، گرسنگی و تشنگی بیمار را نیز تحت کنترل درآورد. دادن اطمینان قلبی به بیمار می تواند آرامش او را زیاد کند.

مشکلات مثانه و روده

مشکلات مثانه و روده از دیگر عوارض آلزایمر هستند. با پیشرفت بیماری، فرد بیمار ممکن است احساس نیاز برای رفتن به دستشویی نکند. ضمن این که این افراد ممکن است قادر نباشند به احساس نیاز به ادرار کردن یا اجابت مزاج سریع پاسخ دهند. این مشکلات می تواند پویایی و مهارت های ارتباطی بیمار را محدود کند. در مراحل پیشرفت بیماری، فرد بیمار بر اثر گیجی زیاد ممکن است اختیار ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد. به همین دلیل پیشنهاد می شود همراهان بیمار در مراحل پیشرفت بیماری، در بازه های زمانی مختلف، استفاده از سرویس بهداشتی را به بیمار متذکر شوند. بهتر است فرد را برای استفاده از توالت همراهی نیز کنند. اگر بیمار بی اختیاری ادرار یا مدفوع داشته باشد استفاده از زیر اندازه های مشمایی یا پوشک بزرگسالان توصیه می شود.

افسردگی

برخی از افراد مبتلا به AD افسردگی می گیرند و راه مقابله با کاهش عملکردهای شناختی خود را نمی دانند. علائم افسردگی در این افراد عبارتند از:

  • مشکلات خواب
  • تغییر در خلق و خوی
  • خارج شدن از گروه دوستان و بستگان
  • ناتوانی در تمرکز کردن

علائم افسردگی می تواند مشابه علائم و نشانه های کلی آلزایمر باشد. بنابراین تعیین و تشخیص افسردگی در بین علائم و عوارض آلزایمر کمی دشوار است. در این شرایط توصیه می شود که افراد دچار فراموشی به صورت دوره ای توسط روانپزشک معاینه شوند. روش های درمان افسردگی در افراد مبتلا به AD شامل حضور در گروه های پشتیبانی و صحبت کردن با یک درمانگر است. صحبت کردن با دیگران نیز می تواند مفید باشد. ورزش منظم، و شرکت در فعالیت های لذت بخش برای بیمار می تواند توانایی ذهنی او را بهبود دهد. در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای ضد افسردگی را توصیه کند.

زمین خوردن

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است با پیشرفت بیماری، توانایی برقراری تعادل و هماهنگی در بدنشان کم شود. این موضوع باعث می شود که فرد بیشتر زمین خورده و خطر شکستگی استخوان او را تهدید کند. این عارضه در افرادی که پوکی استخوان نیز دارند شایع تر است. برای جلوگیری از این عارضه آلزایمر، بهتر است برای راه رفتن فرد بیمار از ابزارهای کمکی مانند عصا استفاده شود. ضمن این که باید محیط خانه را برای آن ها کاملا امن کنید. البته برخی از افراد تمایل ندارند که استقلال خود را در راه رفتن از دست رفته ببینند. برای پذیرش عصا توسط این بیماران بهتر است بیمار تحت مشاوره قرار بگیرد تا لزوم استفاده از این ابزارها را درک کند.

عفونت

AD موجب کاهش کنترل عملکردهای طبیعی بدن می شود و ممکن است فرد فراموش کند که غذا را به درستی جویده و بعد ببلعد. این موضوع می تواند خطر وارد شدن مواد غذایی و نوشیدنی ها به ریه را افزایش دهد. ورود مواد غذایی و نوشیدنی به ریه نیز ممکن است منجر به آسپیراسیون ریوی و پنومونی شود. این بیماری های ریوی به خصوص در افراد مسن می تواند کشنده باشد. برای جلوگیری از این عارضه زمانی که بیمار نشسته و سرش بالا است به او غذا بدهید. هرگز اجازه ندهید که بیمار با حالت دراز کش غذا بخورد. ضمن این که کوچک کردن و برش دادن مواد غذایی نیز می تواند جویدن و بلع را برای او آسان کند. علائم پنومونی عبارتند از:

  • تب
  • سرفه
  • تنگی نفس
  • خلط بیش از حد

در صورت ایجاد ذات الریه و دیگر عفونت های تنفسی در بیمار باید آنتی بیوتیک مصرف شود. بنابراین اگر فرد بعد از نوشیدن مایعات دچار سرفه می شود بهتر است او را به پزشک نشان دهید. ممکن است مشکلات ریوی او را تهدید کند.

سرگردانی

سرگردانی یکی از شایع ترین عوارض آلزایمر است. افراد مبتلا به AD، به علت اختلال در الگوهای طبیعی خواب، می توانند بی قراری و بی خوابی را تجربه کنند. در نتیجه زمانی که از خانه خارج می شوند، برای پیدا کردن مسیر خود دچار سرگردانی می شوند. این افراد معمولا محل زندگی و کار خود را گم می کنند. حتی در مراحل پیشرفت بیماری، بیمار ممکن است به دلیل عدم تعادل در الگوی خواب، شب هنگام و زمانی که اعضای خانواده خوابیده اند از خانه خارج شود. بنابراین پیشنهاد می شود برای این بیماران دستبندی تهیه کرده و اطلاعات زیر را بر روی آن درج کنید:

  • نام
  • آدرس
  • شماره تلفن

همچنین بستن و قفل کردن درب منزل در شب نیز می تواند در پیشگیری از خروج بیمار موثر باشد.

سوء تغذیه و کم شدن آب بدن

یکی از عوارض آلزایمر امتناع از خوردن و نوشیدن است. البته این عارضه در مراحل پیشرفته بیماری رخ می دهد. با گذشت زمان، فرد بیمار به دلیل ایجاد اختلال در عمل بلع خود، قادر نخواهد بود که هر نوع غذایی را مصرف کند. بنابراین این افراد با کم آبی و سوء تغذیه مواجه می شوند.

علائم کم آبی در بدن عبارتند از:

  • خشکی دهان
  • سردرد
  • خشکی پوست
  • خواب آلودگی
  • کج خلقی

اگر بیمار کاهش وزن بدون علت داشت، به عفونت ها مکرر مبتلا شد و یا در سطح آگاهی و هوشیاری او تغییری ایجاد شد به سوء تغذیه در او مشکوک شوید. توصیه می شود در زمان صرف غذا کنار او باشید تا مطمئن شوید به اندازه کافی غذا می خورد. ضمن این که خوردن آب به اندازه کافی برای عملکرد مغز این بیماران ضروری است. پس مایعات مختلف از جمله آب، شیر و چای به او بدهید. اگر در مورد کم آبی بدن و سوء تغذیه بیمارتان دچار شک شده اید این موضوع را با یک متخصص تغذیه در میان بگذارید.