میزان ویتامین C و آهن موجود در سیب و موز و سایر منابع غنی از آهن

سیب و موز دو نمونه از میوه ها پرطرفدار هستند که بیشتر از سایر میوه ها مصرف می شوند. این دو میوه بسیار مغذی هستند. اما علاوه بر ارزش تغذیه ای زیاد، میزان فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی مانند آهن در سیب و موز زیاد است. آهن برای تشکیل سلول های قرمز خون جهت انتقال اکسیژن در سراسر بدن شما و برای ایجاد و کسب انرژی از مواد غذایی که می خورید مهم است. جالب است بدانید که میزان آهن موجود در سیب و موز نسبت به بسیاری از میوه ها بیشتر است.

مقدار آهن موجود در سیب و موز

افراد بالای ۵۰ سال باید حداقل روزانه ۸ میلی گرم آهن مصرف کنند. اما زنان زیر ۵۰ سال باید حداقل ۱۸ میلی گرم روزانه آهن مصرف کنند. یک سیب متوسط حدودا ۰٫۳۱ میلی گرم و یک موز متوسط حدود ۰٫۲۲ میلی گرم آهن در خود جای داده اند. این میزان آهن حدود ۲ درصد از آهنی است که یک زن به آن نیاز دارد. آهن موجود در سیب و موز آهن گیاهی است. درست است که با خوردن گوشت نیز بدن آهن جذب می کند. اما آهن گیاهی با آهن حیوانی متفاوت است. آهن گیاهی، آهنی است که بخشی از مولکول هموگلوبین نباشد.

مقدار ویتامین C موجود در سیب و موز

شاید به نظر شما مقدار آهن موجود در سیب و موز زیاد نباشد اما این دو میوه حاوی ویتامین C زیادی هستند. این ویتامین باعث می شود که جذب آهن از میوه بیشتر شود. یک سیب متوسط شامل ۱۰٫۳ میلی گرم ویتامین C می باشد و یک موز متوسط حدود ۶٫۹ میلی گرم ویتامین C دارد. ویتامین C برای ساخت سلول های جدید و پاکسازی رادیکال های آزاد از خون مفید است. در صورتی که سلول های جدید ساخته نشده و رادیکال ها پاکسازی نشود، سلول های بدن آسیب می بینند.

میوه ها سرشار از آهن

اگر می خواهید بیشتر از آهن گیاهی بهره مند شوید بهتر است میوه های خشک استفاده کنید. به عنوان مثال ده عدد زردآلو خشک شده ۱٫۹ میلی گرم آهن ارائه می کند، ۱/۴ فنجان کشمش شامل ۱٫۴ میلی گرم آهن است و پنج آلو و یا خرما حاوی ۱٫۲ میلی گرم آهن می باشند. فقط در نظر داشته باشید که میوه های خشک شده حاوی کالری بیشتری نسبت به میوه های تازه هستند. باید از آن ها به میزان متعادل استفاده کرد.

اغلب افراد میزان آهن مورد نیازشان را از طریق مصرف گوشت، مرغ، ماهی، غلات کامل و یا غلات غنی شده با آهن و یا حبوبات، که همگی بیشتر از میوه ها آهن دارند، به دست می آورند. شما می توانید جذب آهن بدن خود را با مصرف منابع حیوانی پروتئین همراه با منابع پروتئینی گیاهی و اجتناب از نوشیدن قهوه یا چای با فاصله کم از وعده های غذایی به حداکثر برسانید. برخی از عادات غذایی ما، مانند خوردن چای با فاصله کم از وعده غذایی میزان جذب آهن توسط بدن را کم می کند.