نشانه ها، علل و درمان میگرن همی پلژی

میگرن همی پلژی (HM) یک شکل نادر از میگرن است که اغلب با سکته مغزی اشتباه گرفته می شود. در این نوع میگرن، فرد ممکن است علائم عصبی از جمله ضعف در یک طرف بدن را داشته باشد. میگرن همی پلژی به دو دسته تقسیم می شود:

  • میگرن همی پلژی خانوادگی (FHM)
  • میگرن همی پلژی پراکنده (SHM)

این مقاله مجله پیام سلامت به بررسی نشانه ها، علل، و درمان هر دو نوع میگرن همی پلژی اختصاص داده شده است.

محتویات این مقاله عبارت است از:

  • انواع میگرن همی پلژی
  • علائم
  • علل
  • تشخیص
  • درمان و پیشگیری

انواع میگرن همی پلژی

دو نوع متمایز از این نوع سردرد وجود دارد که علائم و عوامل خطر آن ها متفاوت می باشد.

همی پلژی خانوادگی

این شکل از HM ارثی است و ممکن است از یک اختلال ژنتیکی یا جهش در ژن های معینی در مغز ناشی شود. این ژن ها بر روی ارتباط بین بخش هایی از مغز به نام سلول های عصبی و انتقال دهنده های عصبی شیمیایی تاثیر می گذارند.

هنگامی که یک شخص FHM را به دلیل اختلال ژنتیکی می گیرد، به احتمال ۵۰ درصد فرزندان خود را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. به طور معمول، علائم FHM برای اولین بار در طول دوران کودکی و نوجوانی ایجاد شده و با بالا رفتن سن علائم آن کاهش پیدا می کند.

همی پلژی پراکنده

اغلب، کسانی که تحت تاثیر SHM هستند، سابقه خانوادگی میگرن همی پلژیک ندارند. با این حال، هنوز هم ممکن است توسط یک اختلال ژنتیکی تحت تاثیر قرار بگیرند. کسی که به SHM مبتلا می شود ممکن است اولین نفری باشد در خانواده که این نوع سر درد را دارد. این به این معنی است که والدین او دارای ژن غیر طبیعی هستند اما علائمی را تجربه نمی کنند.

علائم میگرن همی پلژی

اگر چه علائم و نشانه های HM از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما به طوری کلی علائم این بیماری عبارتند از:

  • میگرن
  • ضعف یک طرفه بدن در صورت، بازوها و یا پاها
  • اختلالات بینایی مانند داشتن نقاط کور، دوبینی و یا دیدن نورهای زیگراگی و چشمک زن
  • بی حسی یا سوزش صورت یا اندام هایی مانند بازو یا پا
  • ایجاد مشکل در صحبت کردن
  • سردرد
  • علائم شبیه به مننژیت یا التهاب
  • ضعف حرکتی
  • ناتوانی در هماهنگی اندام ها
  • گیجی
  • خواب آلودگی
  • تغییر در هوشیاری
  • کاهش حافظه
  • تهوع و استفراغ
  • حساسیت به نور یا صدا
  • جنون

برخی از افراد با شدت بیشتر تحت تاثیر قرار دارند. اگر این مورد بر بدن حاکم باشد علائم آن عبارتند از:

  • اغماء
  • تب
  • تشنج

در موارد بسیار شدید، اما نادر، HM می تواند کشنده باشد. با این حال، این وضعیت نیز به طور معمول قابل درمان است.

علائم کوتاه مدت در مقابل علائم بلند مدت

بسیاری از کسانی که مبتلا به HM می شوند علائم عصبی را از ۱ ساعت تا چند روز تجربه می کنند. با این حال، برخی از افرادی علائمی مانند کاهش حافظه و ناتوانی در تمرکز را تا هفته ها و ماه ها دارند.

نشانه های مرتبط با HM معمولا موقتی است. ولی در موارد نادر ممکن است اثرات دائمی از جمله موارد زیر داشته باشد:

  • ناتوانی در هماهنگی اندام ها
  • تغییرات حسی
  • تغییرات زبان
  • حرکات غیر ارادی چشم

علل ایجاد میگرن همی پلژی

هر دو نوع HM با ناهنجاری های ژنتیکی ایجاد می شود. در FHM، غذاهای خاص، استرس، و یا ضربه به سر نیز ممکن است باعث ایجاد میگرن شود. بین ۱۲ تا ۶۰ درصد از افرادی که میگرن دارند گزارش می دهند که غذایی خاص باعث شروع علائم آن ها می شود.

غذاهایی که اغلب این مشکل را ایجاد می کنند عبارتند از:

  • الکل
  • پنیر
  • شکلات

الکل به دلایل زیر به سردرد میگرنی کمک می کند:

  • افزایش خطر ابتلا به کم آبی بدن
  • گردش بیشتر خون در سر
  • پتانسیل سولفیدهای مواد نگهدارنده

محرک الکل متفاوت است. اما میگرن معمولا پس از مصرف مشروبات الکی زیر ایجاد می شود:

  • شراب قرمز
  • آبجو
  • شامپاین
  • نوشیدنی های الکلی

 پنیر های خاص و غذاهای دیگر نیز با توجه به سطوح بالایی تیرامین، باعث میگرن می شوند. مواد غذایی حاوی تیرامین زیاد عبارتند از:

  • پنیرهای کهنه، مانند گودا یا پارمسان
  • گوشت فرآوری شده
  • زیتون
  • خیار شور
  • شکلات
  • آجیل

کافئین در شکلات ممکن است به سردرد کمک کند. به طور مشابه، تغییرات هورمونی استرس و ایجاد هوس شکلات ممکن است عامل میگرن باشند. حضور سیگنال های مغزی شیمیایی و الکتریکی غیر طبیعی نیز از عوامل ایجاد این نوع میگرن می باشد. این سیگنال ها بر روی چگونگی پردازش مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی تاثیر می گذارد.

تشخیص میگرن همی پلژی

علاوه بر معاینه فیزیکی و سابقه خانوادگی، برای تشخیص میگرن همی پلژی فرد باید حداقل دو علامت از علائم زیر را داشته باشد:

  • داشتن حداقل یک علامت عصبی که به تدریج گسترش می یابد و بیش از ۵ دقیقه طول می کشد.
  • دو یا چند نشانه در پی هم رخ دهند.
  • علائم غیر حرکتی ۵ تا ۶۰ دقیقه طول کشیده و علائم حرکتی تا ۷۲ ساعت ادامه داشته باشد.
  • علائم بصری، حسی یا حرکتی در عرض ۱ ساعت همراه با سردرد باشند.

برای تشخیص HM، همه دلایل بالقوه دیگر باید رد شود. سایر علل بالقوه که علائم مشابه ای دارند عبارتند از:

  • حمله ایسکمی گذرا یا TIA
  • سکته مغزی

درمان و پیشگیری از میگرن همی پلژی

هدف از درمان HM، پیشگیری و مدیریت علائم است. این درمان ها شامل استفاده از داروها زیر است:

  • داروهای ضد تهوع
  • داروهای ضد درد، از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
  • مسدود کننده های کانال کلسیم
  • مسدود کننده های بتا
  • داروهای ضد تشنج
  • کتامین بینی
  • وراپامیل داخل وریدی
  • داروهای ضدافسردگی سه حلقه

با توجه به خطر سکته مغزی، برخی از داروها برای افراد مبتلا به HM توصیه نمی شود. این داروها عبارتند از:

  • داروهایی که عروق خونی را منقبض می کنند مانند تریپتان ها و ارگوتامین