واکسیناسیون و اوتیسم

امروزه تقریباً تمامی موسسات معتبر درمان و سلامت در اقصی نقاط دنیا به طور رسمی اعلام کرده اند که هیچ رابطه ای میان واکسیناسیون و اوتیسم وجود ندارد. همچنین چندین پژوهش و مطالعه گسترده، عدم وجود چنین ارتباطی را به اثبات رسانده اند. با این وجود هنوز هم والدین بسیاری به امنیت واکسیناسیون مشکوکند چراکه فکر می کنند مسایل پنهان یا کشف نشده دیگری در این خصوص وجود دارند. اما منازعه بر سر این موضوع از کجا آغاز شد و چرا تا به امروز چنین نگرانی نادرستی وجود دارد؟ قبل از اینکه بطور مفصل به تشریح این مساله بپردازیم باید اشاره کنیم که واکسن ها تا به امروز جان صدها و شاید میلیون ها انسان را نجات داده اند. پس مشخصاً واکسیناسیون یک موضوع بسیار مهم و حیاتی به شمار می آید. حال باید ببینیم که چه عواملی باعث بی توجهی عمدی نسبت به این موضوع سرنوشت ساز شده اند.

چرا هنوز بر سر وجود رابطه میان واکسیناسیون و اوتیسم بحث وجود دارد؟

در دهه ۱۹۹۰ و سالهای آغازین قرن جاری، وجود رابطه میان واکسیناسیون و بیماری اوتیسم یکی از مباحث مهم روز به حساب می آمد. آنچه در زیر می آید تنها تعدادی از دلایلی است که منجر به وجود چنین مباحثی شدند.

  • دکتر اندرو واکفیلد که در زمان وقوع این ماجراها مدرج پزشکی اش در انگلستان فسخ شده بود، پژوهشی را منتشر کرد که حاکی از وجود رابطه میان ویروس سرخک و بیماری اوتیسم بود. با وجود اینکه واکفیلد به طور رسمی در مکاشفات (باطل شده اش) نگفته بود که واکسن سرخک موجب ابتلا به بیماری اوتیسم می شود، این ایده و مفهوم از کلیت کار تحقیقاتی او استنباط شد.
  • کمپین هایی که بر ضد عمل واکسیناسیون فعالیت می کردند از این ایده که اوتیسم به خاطر واکسیناسیون به وجود می آید، استفاده کردند و مقاصد خود را به پیش بردند. در خط مقدم این جنبش افرادی مثل دیوید کربی خبرنگار و رابرت کندی جونیور نویسنده قرار داشتند. این افراد با نوشتن کتب و مقالات متعدد در این رابطه، آتش این منازعه را شعله ورتر ساختند.
  • کتی رایت، دختر رییس ثروتمند ان.بی.سی، پسری داشت که به بیماری اوتیسم مبتلا بود. والدین کتی ترتیب ایجاد کمپین و سازمانی به نام “اوتیسم سخن می گوید” را برای او دادند. “اوتیسم سخن می گوید” سبب شد تا تعداد زیادی از تحقیقات ناصحیح در مورد رابطه بیماری اوتیسم و واکسیناسیون گردآوری شوند؛ چراکه کتی رایت معتقد بود پسرش به خاطر استفاده از واکسن به این بیماری دچار شده است.
  • تعدادی از منابع سوال برانگیز اینترنتی با عناوینی مثل “منابع پزشکی” پا به میدان مبارزه گذاشتند و به والدین در مورد استفاده از واکسن هشدار دادند. در نتیجه بسیاری از والدین از ترس ابتلای فرزندانشان به بیماری اوتیسم، تصمیم گرفتند تا آنها را واکسینه نکنند. نتیجه نهایی چنین تصمیمی شیوع فاجعه بار اوریون و سرخک در انگلستان و آمریکا بود.

این روند کلی ماجرا تا به امروز بوده است. اکنون که به این روند نگاه می کنید ممکن است پیش خودتان فکر کنید که منابعی که منجر به ایجاد این موضوع شده اند حالا دیگر منسوخ شده و به کلی کنار گذاشته شده اند. اگر چنین فکری دارید باید به شما بگوییم که کاملاً در اشتباهید. واقعیت این است که این منابع هنوز مرکز قدرتمندی برای ایجاد اضطراب و تشویش در والدینی هستند که برای واکسینه کردن فرزندانشان در شک به سر می برند.

واکسیناسیون و اوتیسم؛ گام آخر

اکنون سوال مهم این است که چرا امروز با علم به باطل بودن این فرضیه، هنوز هم از جاهای مختلف چیزهای زیادی در مورد رابطه بین واکسیناسیون و اوتیسم به گوش ما می رسد. آنچه در زیر می آید تعدادی از دلایلی است که تا حدودی وجود این مساله را توجیه می کنند.

  1. تماشای این امر که یک پزشک چیزی را به طفل درمانده ما تزریق کند، به خودی خود وحشتناک است؛ این امر باعث می شود که باور این فرضیه غلط که واکسیناسیون کار اشتباهی است، برایمان راحت باشد.
  2. بسیاری از کودکان علائم ابتلا به بیماری اوتیسم را درست همان زمانی نشان می دهند که واکسن سرخک شان را دریافت می کنند.
  3. خیلی از مردم از تکنولوژی هایی که درکشان مشکل است، هراس دارند. واقعیت این است که واکسیناسیون یکی از همان تکنولوژی هایی است که فهمش مشکل به نظر می رسد.
  4. عده ای از مردم آمریکا به این نظریه معتقدند که دولت قصد آسیب رسانیدن به مردم را دارد. این عده از مردم به دنبال هر نوع مدرکی هستند تا نظریه شان را به اثبات برسانند.
  5. جامعه پزشکی در سراسر دنیا هنوز در مورد دلایل ابتلا به بیماری اوتیسم یا علت رشد آن در بین مردم به یک جمع بندی و توافق قطعی و شفاف نرسیده است. این مساله خلأیی را به وجود آورده است. واقعیت این است که ذات بشر از وجود چنین خلأهایی هراس دارد و ممکن است مانند آنچه در این منازعه شاهدش هستیم، نسبت به آن واکنش های اشتباهی نشان دهد.