اگرچه پیاز اولین بار در آسیای غربی دیده شده است؛ اما به عنوان ادویه، سبزی و در طب سنتی، از محبوبیت جهانی برخوردار است. پیاز در آب و هوای معتدل رشد می کند و غنی از مواد مغذی سالم است. این گیاه مانند بسیاری از سبزیجات، حاوی کربوهیدرات است. با این حال، نشاسته موجود در پیاز، متفاوت از کربوهیدرات آن است.
پیاز
دانشمند تغذیه دکتر وینستون کریگ می گوید که پیاز یک گیاه چند ساله است که در رنگ ها، شکل ها و طعم های مختلف رشد می کند؛ و بعد از گوجه فرنگی، متداول ترین گیاه مصرفی در سراسر جهان است. پیاز مانند پسرعموی خود سیر، دارای ترکیباتی است که می تواند موجب بوی بد دهان شود؛ هرچند این ترکیبات بیشترین تأثیرات مثبت را روی سلامتی ما دارد و حاوی سولفوردهای سولفوریک، تیتوسولفینات ها و سولفیدها هستند. دکتر کریگ در این زمینه به ترکیبات سولفواکسید های سستئین به عنوان ترکیبی که در اثر خرد شدن پیاز بروز پیدا می کند، اشاره می کند.
کربوهیدرات
کربوهیدرات ها برای بدن شما انرژی تولید می کنند؛ و به طور کلی به یکی از دو گروه ساده و پیچیده تقسیم می شود. کربوهیدرات های ساده شامل قندهای تک یا دو واحدی هستند؛ در حالی که کربوهیدرات های پیچیده شامل زنجیرهای بلندتر از قندهای مرتبط هستند.
برای مثال گلوکز یک قند است؛ اما نشاسته و فیبر غذایی هر دو کربوهیدرات های پیچیده هستند، اگر چه بدن شما آنزیم های لازم برای هضم فیبر ندارد. دانشگاه جورجیا نشاسته را به عنوان یک زنجیره از ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد مرتبط با گلوکز تعریف می کند. کربوهیدرات به طور انحصاری در گیاهان، به خصوص دانه ها و غلات مانند برنج، ذرت، جو و جو وجود دارد.
مواد مغذی پیاز
طبق داده های وزارت کشاورزی ایالات متحده، پیاز در درجه اول از آب تشکیل شده است. به عنوان مثال، یک فنجان پیاز خام خرد شده حاوی ۸۹ گرم آب است؛ در حالی که تمام مواد غذایی دیگر کمتر از ۳۵ گرم است. این مواد مغذی شامل پروتئین، کربوهیدرات، اسیدهای چرب، ویتامین ها و چندین ماده ضروری دیگر می باشد. ۹ گرم از این ۳۵ گرم مواد مغذی از کربوهیدرات ها، به ویژه قندها و فیبر قابل هضم تشکیل شده است. با این حال نشاسته در پیاز وجود ندارد.
ملاحظات
هشدار خاصی در مورد استفاده از پیاز وجود ندارد؛ مگر اینکه به گیاهان خانواده زنبق آلرژی داشته باشید. علاوه بر استفاده های متعدد آن در طب سنتی، پیاز به طور بالقوه اثرات ضد انسداد پلاک در شریان ها را از خود نشان می دهد؛ و می تواند به درمان کاهش ضایعات کمک کند.
با این حال، مصرف بیش از حد پیاز می تواند باعث اسهال و حالت تهوع شود. برای اهداف دارویی، سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند روزانه ۵۰ گرم پیاز تازه یا ۲۰ گرم پیاز خشک شده مصرف شود؛ مگر اینکه هدف از مصرف درمانی باشد.