گره های تیروئید (ندول تیروئید) شیوع، علائم، علل، تشخیص و روش های درمان

گره های تیروئید به معنی رشد بیش از حد و غیر طبیعی بافتی است که در غده تیروئید وجود دارد. اغلب این گره ها خوش خیم هستند اما در برخی افراد ممکن است سرطانی باشند. برخی از افراد یک گره دارند، در حالی که برخی نیز دارای تعداد زیادی گره هستند. گره های تیروئید ممکن است بافت جامد یا پر شده با خون یا مایع داشته باشند. گره های تیروئید بسیار شایع هستند و تقریبا نیمی از افراد ۶۰ ساله دارای یک گره هستند.

در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت با شما در مورد شیوع، علائم، علل، تشخیص و روش های درمان ندول های تیروئید صحبت می کنیم.

آیا گره های تیروئید باعث ایجاد علائم در بدن می شوند؟

گره های تیروئید اغلب نشانه ای ایجاد نمی کنند. با این حال، گاهی اوقات وجود بافت در این غده تولید هورمون های تریویوترینرون (T3) و تیروکسین (T4) را افزایش می دهد و ممکن است نشانه هایی از هیپرتیروئیدیسم را به وجود آورد. این اختلال به این معنی است که تیروئید شما بیش از حد فعال است. علائم بیش فعالی تیروئید عبارتند از:
  • اضطراب
  • تحریک پذیری یا تغییرات خلقی
  • عصبانیت
  • عرق کردن یا حساسیت به درجه حرارت بالا
  • سریع شدن ضربان قلب
  • لرزش دست
  • ریزش مو
  • حرکات مکرر روده یا اسهال
  • کاهش وزن
  • قطع شدن یا ملایم شدن دوران قاعدگی
علاوه بر این، بزرگ شدن این غده ممکن است علائم زیر را ایجاد کند:
  • مشکل در بلع
  • مشکل تنفسی
  • احساس خفگی
  • درد گردن

چه چیزی ممکن است باعث ایجاد گره در غده تیروئید شود؟

علت ایجاد یک یا چند گره در غده تیروئید اغلب ناشناخته است. این ندول ها معمولا ارثی هستند. این به این معنی است که آنها ممکن است مبتنی بر ژنتیک باشند. علاوه بر این، گره های تیروئید در بین افراد مبتلا به کمبود یدشایع است. البته کمبود ید در ایالات متحده و جهان رایج نیست. به ندرت، سرطان علت رشد بیش از حد این بافت است. به همین دلیل مهم است که اگر علائ این بیماری را دارید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

علاوه بر این، خطر ابتلا به ندول های تیروئید در زنان بیشتر از مردان است، بروز این بیماری با افزایش سن افزایش می یابد و بیشتر در افرادی که در معرض اشعه درمانی هستند و یا بیماری هایشیموتو دارند، که شایع ترین علت کم کاری تیروئید است؛ دیده می شود.

گره های تیروئید (ندول تیروئید) شیوع، علائم، علل، تشخیص و روش های درمان
گره های تیروئید (ندول تیروئید) شیوع، علائم، علل، تشخیص و روش های درمان

ندول های تیروئید چگونه تشخیص داده می شوند؟

پزشک متخصص غدد می تواند با بررسی گردن و لمس کردن غده تیروئید این بیماری را تشخیص دهد. اگر یک گره تیروئید داشته باشید، ممکن است پزشک شما از سونوگرافی استفاده کند تا ببیند که ظاه گره ها چگونه هستند و ممکن است نمونه کوچکی از سلول های گره را برای رد کردن احتمال سرطان بر دارد.

هنگامی که نمونه برداری از یک سلول گره برای انجام آزمایش برداشته می شود، به این روش بیوپسی یا آسپیراسیون دقیق سوزنی (FNA) گفته می شود. پس از نمونه برداری سلول ها توسط یک آسیب شناس مورد بررسی میکروسکوپی قرار می گیرند. بیوپسی شامل استفاده از یک سوزن بسیار کوچک برای جذب سلول ها است. این روش به طور کلی ناراحت کننده است اما دردناک نیست. برای کمک به کاهش ناراحتی ناشی از این روش، پزشک ممکن است پوست ناحیه را با یک بی حسی موضعی بی حس کند.

همچنین، پزشک ممکن است یک نمونه خون را برای اندازه گیری سطح T3 و T4 (هورمون های تیروئید و هورمون تستوسترون (TSH)) را بگیرد. TSH یک هورمون ساخته شده توسط غده هیپوفیز برای تنظیم تولید تیروئید T3 و T4 است. این آزمایش خون نمی تواند تشخیص دهد که آیا گره تیروئید سرطانی است یا خیر؟ اما به حذف احتمال سایر بیماری های تیروئیدی کمک می کند.

گره های تیروئید چگونه درمان می شوند؟

بیشتر گره های تیروئید سرطانی نیستند. در این شرایط پزشک ممکن است تنها با انجام سونوگرافی و یا یک معاینه فیزیکی حداقل یک بار در سال به روی این ندول ها نظارت کند. اگر ندول همچنان رشد کند و یا باعث ایجاد مشکلات تنفسی یا بلع شود و یا موجب ایجاد ویژگی های سرطانی به مرور زمان شود، پزشک ممکن است از جراحی برای برداشتن ندول استفاده کند. اگر گره حاوی سلول های سرطانی باشد، جراح غدد درون ریز با کمک جراحی آن را حذف می کند.

نودول هایی که باعث می شوند تولید هورمون های تیروئیدی T3 و T4 بیشتر شود ممکن است با ید اتیل رادیواکتیو یا الکل دفع شوند. ید رادیواکتیو به صورت قرص تجویز می شود و باعث کاهش اندازه غده تیروئید و کاهش هورمون تیروئید می شود. ید رادیواکتیو تنها توسط غده تیروئید جذب می شود، بنابراین به سلول های دیگر بدن شما آسیب نمی رساند. تخریب الکلی شامل تزریق الکل به گره تیروئید با استفاده از یک سوزن بسیار کوچک است. درمان باعث می شود گره ها کوچکتر شوند و هورمون تیروئید کمتری تولید کنند.