میوپاتی التهابی شامل دو دسته اصلی پلی میوزیت و درماتومیوزیت است. التهاب و ضعف عضلانی در هر دو حالت رخ می دهد. این در حالی است که بیماران مبتلا به درماتومیوزیت دارای بثورات نیز می باشند. تشخیص و درمان مناسب، به رغم وجود این بیماری، شانس زنده ماندن را تا حد زیادی افزایش می دهد.
در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت با ما همراه شوید تا از علل، تشخیص و روش های درمان میوپاتی التهابی اطلاع کسب کنید.
میوپاتی التهابی چیست؟
میوپاتی یک واژه پزشکی برای توصیف بیماری عضلانی است. برخی از بیماری های عضلانی هنگامی رخ می دهند که سیستم ایمنی بدن به عضلات حمله می کند. نتیجه این واکنش اشتباه، التهاب است. از این رو نام میوپاتی التهابی را برای این بیماری انتخاب کرده اند. این فرایند به عضله آسیب می زند و عضلات را ضعیف می کند.
افراد مبتلا به میوپاتی التهابی ممکن است این ویژگی ها را داشته باشند:
- ضعف در عضلات بزرگ اطراف گردن، شانه ها و باسن
- مشکل در بالا رفتن از پله، بلند شدن از روی صندلی، و یا برداشتن اشیایی که بالاتر از سر قرار دارد
- درد خفیف در عضلات (گاهی نیز درد وجود ندارد)
- احساس خفگی در حالت غذا خوردن یا آسپیراسیون (وارد شدن) مواد غذایی به ریه ها
- تنگی نفس و سرفه
میوپاتی التهابی شامل دو دسته پلی میوزیت و درماتومیوزیت است. در هر دو حالت بیمار دچار التهاب و ضعف عضلانی می شود. بیماران مبتلا به درماتومیوزیت بثورات را نیز تجربه می کنند. این بثورات ایجاد شده در درماتومیوزیت اغلب به صورت لکه های بنفش یا قرمز بر روی پلک های فوقانی یا به صورت برآمدگی های قرمز و پوسته پوسته روی پنجه، آرنج یا زانو ظاهر می شود. کودکان مبتلا به این بیماری نیز ممکن است رسوبات کلسیم سفید در پوست به نام کلسینوز داشته باشند.
گاهی اوقات بیماران می توانند بثورات بدون علائم بیماری عضلانی را داشته باشند. پزشکان این نوع از بیماری را نیز میوپاتی درماتومیوزیت می نامند. افراد مبتلا به درماتومیوزیت ممکن است در ریه نیز التهاب داشته باشند. این التهاب موجب سرفه و تنگی نفس می شود. کودکان مبتلا به این بیماری ممکن است التهاب عروق خونی (واسکولیت) داشته و ضایعات پوستی را تجربه کنند.
حقایقی در مورد میوپاتی التهابی
- پلی میوزیت و درماتومیوزیت در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در ۱ نفر رخ می دهد.
- همه سنین می توانند این بیماری ها را دریافت کنند.
- در این بیماری ضعف در عضلات بزرگ اطراف گردن، شانه ها و باسن رخ می دهد.
- میوپاتی التهابی تقریبا همیشه سبب از دست دادن قدرت عضلانی می شود.
- بعضی از بیماران نیز دارای خارش یا مشکلات تنفسی یا هر دو هستند.
- درمان میوپاتی التهابی اغلب موثر است. انجام دقیق برنامه درمانی پزشکتان، کلید موفقیت برای کسب نتیجه خوب است.
چه چیزی سبب میوپاتی می شود و چه کسانی در معرض خطر ابتلا قرار دارند؟
به غیر از التهاب علل بسیاری برای بیماری های عضلانی وجود دارد. این علل عبارتند از:
- عفونت
- آسیب عضلانی به علت مصرف دارو
- بیماری های ارثی که بر روی عملکرد عضلات تاثیر می گذارد
- اختلالات در سطح الکترولیت های بدن
- بیماری تیروئید
هنوز معلوم نیست که دقیقا چه چیزی باعث میوپاتی التهابی می شود. اماطبق تئوری که در بالا توضیح داده ایم، سیستم ایمنی بدن اقدام به واکنشی اشتباه کرده و این واکنش منجر به حمله التهابی به عضلات می شود. تخمین زده می شود که پلی میوزیت و درماتومیوزیت از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر یک نفر را درگیر می کند.
همه سنین می توانند به این بیماری مبتلا شوند. با این حال، اوج زمان ابتلا به میوپاتی التهابی در کودکان ۵ تا ۱۰ ساله و در بزرگسالان ۴۰ تا ۵۰ ساله است. زنان، میوپاتی التهابی را دو برابر بیشتر از مردان تجربه می کنند. این بیماری ها بر تمام گروه های قومی تاثیر می گذارد. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که آیا میوپاتی التهابی را دریافت خواهد کرد یا خیر؟
میوپاتی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک زمانی به مینوپاتی مشکوک می شود که بیمار در انجام وظایفی که نیازمند قدرت عضلانی است ناتوان می باشد یا وقتی که بر روی بدن بیمار بثورات خاصی وجود داشته یا مشکلات تنفسی رخ می دهد. اکثر افراد مبتلا به میوپاتی درد خفیف داشته و یا بدون درد عضلانی هستند. به همین خاطر ابتدا پزشک معاینه قدرت عضلانی انجام می دهد تا ببیند آیا ضعف عضلانی وجود دارد یا خیر. سپس ممکن است آزمون های زیر را تجویز کند:
- آزمایش خون برای اندازه گیری آنزیم های عضلانی مختلف و آنتی بادی های اختصاصی میوزیت
- الکترومیوگرافی که اغلب به نام EMG شناخته می شود. این آزمایش برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی در عضله به کار برده می شود.
- بیوپسی (نمونه برداری) از عضله ضعیف (قطعه کوچکی از بافت عضلانی برای آزمایش برداشته می شود)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا همان MRI که طی آن عضله غیر طبیعی نشان داده می شود.
در بزرگسالان، درماتومیوزیت و در مواردی بسیار کم، پلی میوزیت ممکن است با سرطان مرتبط باشد. بنابراین، تمام بزرگسالان مبتلا به این بیماری ها باید آزمایش هایی را برای تشخیص زودهنگام و جلوگیری از پیشرفت سرطان انجام دهند.
میوپاتی التهابی چگونه درمان می شود؟
کورتیکواستروئید
اغلب اولین درمان این بیماری کورتیکواستروئید خوراکی، مانند پردنیزون، در دوزهای بالا است. این دارو باعث کاهش التهاب می شود. آنزیم های عضلانی خون حدود ۴ تا ۶ هفته پس از شروع درمان به حالت طبیعی باز می گردند. اکثر بیماران در مدت ۲ الی ۳ ماه دوباره قدرت عضلانی خود را به دست می آورند. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها عبارتند از:
- افزایش وزن و توزیع مجدد چربی در بدن
- نازک شدن پوست
- پوکی استخوان
- آب مروارید
حتی ضعف عضلانی می تواند یک عارضه جانبی این دارو باشد. از آنجا که بیماران مصرف کننده پردنیزون در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند، باید درمان مناسب برای جلوگیری از این بیماری را نیز دریافت کنند.
[quote font_size=”18″ color=”#37a02b”]
پیشنهاد می کنیم برای اطلاعات بیشتر، این مطالب را نیز بخوانید:
۶ راه طبیعی برای درمان کاردیومیوپاتی به همراه آشنایی با این بیماری
کاردیومیوپاتی متعاقب (کاردیومیوپاتی پری پارتوم) ؛ علل، عوامل خطر، نشانه ها و روش های درمان
[/quote]
داروهای اصلاح کننده روماتیسمی (DMARDs)
پزشک شما به احتمال زیاد داروهای دیگری را نیز به برنامه درمان اضافه خواهد کرد. این داروها عبارتند از:
- متوترکسات
- آزاتیوپرین
این داروها به کنترل طولانی مدت این بیماری کمک کرده و از عوارض طولانی مدت کورتیکواستروئیدها جلوگیری می کند. برای بیماران مبتلا به نوع شدید میوپاتی التهابی و یا بیمارانی که بدنشان به درمان استاندارد پاسخ نمی دهند، گزینه های دیگری نیز وجود دارد. این داروها شامل ایمونوگلوبولین وریدی زیر هستند:
- IVIg
- سیکلوسپورین (Neoral، Sandimmune)
- تاکرولموس (Prograf)
- مایکوفنولات موفتیل (CellCept)
- ریتوکسیماب (Rituxan)
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می تواند به بیماران مبتلا به بیماری های عضلانی کمک کند که زندگی فعالی را داشته باشند. فیزیوتراپی و ورزش درمانی در درمان بیماری های عضلانی مهم هستند.
زندگی با مایوپاتی
میوپاتی یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است. برای کمک به کنترل بیماری، مهم است که اقدامات بهداشتی مناسبی را انجام دهید. در این اقدامات باید به نکات زیر توجه کنید:
- رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل
- ورزش منظم
- نگهداشتن وزن در محدوده متعادل
اگر بثورات پوستی این بیماری را دارید، از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. این به این دلیل است که پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب، به دلایلی که هنوز برای پزشکان مشخص نیست ممکن است بثورات بدتر شوند. بنابراین، وقت محدودی را در خارج از منزل بگذرانید و در هنگام خارج شدن از منزل از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
اگر دچار مشکلات بلع هستید، غذاهای نرم و نیمه جامد مصرف کرده یا غذاهای جامد خود را پوره کنید. برای جلوگیری از خفگی، اگر تخت دارید، باید در رختخواب غذا بخورید.
افراد مبتلا به میوپاتی ممکن است زندگی سالم و طبیعی داشته باشند. مهم است که کارفرما، معلمان و اعضای خانواده خود را برای درک محدودیت هایی که بر اثر ضعف عضلات در افراد مبتلا به میوپاتی ایجاد می شود، با خبر کنید.