پروستاتیت مزمن ؛ نشانه ها، علل، روش های تشیخص، روش های درمان و پیشگیری از این بیماری

پروستاتیت مزمن نوعی التهاب در غده پروستات است. پروستات یک غدد کوچک است که در زیر مثانه مردان قرار دارد. این غده مجرای ادراری را احاطه کرده و بخش عمده ای از مایع منی را تولید می کند.

پروستاتیت ممکن است به علت عفونت باکتریایی ایجاد شود. حدود ۱ مورد از هر ۱۰ مورد پروستاتیت، ناشی از باکتری است. در بسیاری از موارد علت این بیماری ناشناخته است. این بیماری می تواند نشانه های ناراحت کننده ای مانند سوزش در هنگام ادرار کردن، نیاز مکرر به ادرار کردن و درد در قسمت کمر ایجاد کند.

هنگامی که پروستاتیت مزمن به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می شود، می توان آن را با آنتی بیوتیک درمان کرد. اما وقتی علت ناشناخته است، درمان علائم ممکن است بهترین شیوه عمل باشد. حتی زمانی که نمی توان این وضعیت را درمان کرد، کاهش علائمش امکان پذیر است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد نشانه ها، علل، روش های تشیخص، روش های درمان و پیشگیری از پروستاتیت مزمن با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.

انواع پروستاتیت مزمن

دو نوع متفاوتی از پروستاتیت مزمن وجود دارد که علت هر کدام از این بیماری ها متفاوت هستند.

پروستاتیت باکتریایی مزمن

پروستاتیت باکتریایی مزمن یک نوع التهاب پروستات است که به علت عفونت باکتریایی ایجاد می شود. این نوع پروستاتیت می تواند مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. اما اغلب در مردان جوان و میانسال دیده می شود.

پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن (CP / CPPS)

CP یا CPPS علائم مشابه ای را با نوع باکتریایی این بیماری دارد. اما علل آن ناشناخته است. این بیماری شایع ترین نوع پروستاتیت مزمن است و می تواند علائم مشابه علائم پروستاتیت باکتریایی داشته باشد.

بنابراین تفاوت بین این دو بیماری در علت ایجاد آن است.

شناخت علائم پروستاتیت مزمن

علائم هر دو نوع پروستاتیت مزمن، یعنی پروستاتیت باکتریایی مزمن و سندرم درد مزمن لگن بسیار مشابه هستند. آنها معمولا به صورت خفیف شروع می شوند و به مرور زمان شدت پیدا می کنند. این علائم ممکن است با تب یا لرز نیز همراه باشند. علائم این بیماری عبارتند از:

  • نیاز همیشگی برای ادرار کردن
  • احساس سوزش و درد هنگام ادرار کردن
  • مشکل در شروع ادرار و سپس ناهموار شدن جریان ادرار
  • احساس این که مثانه بعد از ادرار کردن به طور کامل تخلیه نشده است
  • کمر درد، درد در زیر شکم، بالای شکم، یا بین بیضه ها و مقعد
  • انزال همراه با درد

علل پروستاتیت مزمن

پروستاتیت باکتریایی مزمن ناشی از عفونت باکتریایی است. باکتری ها از طریق مجاری ادرار وارد بدن شده و پروستات را درگیر می کنند. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از بدن خارج می کند.

این بیماری می تواند به علت عفونت ناشی از مثانه یا استفاده از سوند آلوده ایجاد شود. کاتتر ادراری یک لوله کوچک و انعطاف پذیر است که برای جمع آوری و تخلیه ادرار از مثانه وارد بدن و مجرای ادراری می شود. بعضی از عفونت های باکتریایی باعث تشکیل سنگ های پروستات می شوند. این سنگ ها از طریق ادرار کردن دفع نمی شوند. سنگ های پروستات کوچک هستند (به اندازه یک دانه خشخاش) و همیشه در معاینه فیزیکی قابل تشخیص نیستند.

سنگ های پروستات، آلوده به عفونت های شایع مجاری ادراری هستند و تشخیص و درمان پروستاتیت باکتریایی مزمن را بسیار دشوار می کنند.

از طرفی علل CP / CPPS غالبا ناشناخته است. اما می تواند به موارد فردی بستگی داشته باشد. علل احتمالی این نوع پروستاتیت عبارتند از:

  • انسداد جریان ادرار
  • رشد میکروارگانیسم های ناشی از بیماری های مسری مانند کلامیدیا
  • حمله سیستم ایمنی بدن به پروستات
  • وجود اسید اوریک در ادرار که باعث تحریک پروستات می شود
  • عملکرد غیر طبیعی اعصاب و عضلات

تشخیص پروستاتیت مزمن

برای تشخیص پروستاتیت مزمن، دکتر با بررسی علائم آغاز خواهد کرد. اگر علائم ناشی از نوعی پروستاتیت مزمن باشد، ممکن است معاینه رکتال نیز مورد نیاز باشد. در این آزمایش پزشک بعد از پوشیدن دستکش و روانکاری کردن، انگشت را وارد راست روده کرده و پروستات را لمس می کند. این آزمایش می تواند به پزشک شما در تشخیص پروستاتیت و افتراق آن با بزرگ شدن پروستات کمک کند. در صورتی که پروستاتیت داشته باشید معمولا این معاینه موجب ایجاد درد می شود.

اگر معاینه نتواند بیماری را تشخیص دهد پزشک سونوگرافی انجام می دهد تا تصویری از پروستات را به دست آورد. هنگامی که پروستاتیت مزمن تشخیص داده می شود، پزشک برای تعیین نوع التهاب معمولا آزمایشات دیگر را تجویز می کند.

آزمایش ادرار می تواند پروستاتیت باکتری های مزمن را تشخیص دهد. این آزمایش حضور باکتری ها را به صورت قطعی تایید می کند. در صورت عدم وجود باکتری در ادرار، هنوز هم ممکن است به CP / CPPS مبتلا باشید. در این شرایط برای تشخیص علت به آزمایشات بیشتری نیاز دارید. برای تشخیص درست باید به متخصص ارولوژی که پزشک متخصص بیماری های دستگاه ادراری است مراجعه کنید. آزمایش های بیشتری ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • بررسی مایع منتقل شده توسط پروستات
  • آزمایش خون
  • وارد کردن یک اسکوپ کوچک در مجرای مثانه برای بررسی مثانه، پروستات و مجرای ادراری (سیستوسکوپی)

روش های درمان پروستاتیت مزمن

درمان این بیماری بستگی به نوع عفونتی دارد که تشخیص داده شده است. برای پروستاتیت باکتریایی مزمن، تجویز یک دوره طولانی مدت آنتی بیوتیک معمولا خط اول درمان است. ممکن است لازم باشد این آنتی بیوتیک ها را تا ۱۲ هفته استفاده کنید. ۷۵ درصد از موارد پروستاتیت باکتریایی مزمن، با درمان آنتی بیوتیک (AUAF) بهبود پیدا می کنند.

در بیشتر موارد CP یا CPPS، علت بیماری ناشناخته است. این به این معنی است که درمانی برای علت اصلی بیماری وجود ندارد و درمان های موجود به طور معمول شامل استفاده از داروها برای کاهش یا از بین بردن علائم هستند. داروهای آرامبخش، داروهای ضد درد و داروهای ضد اضطراب معمولا برای کاهش درد تجویز می شوند.

در برخی موارد ماساژ پروستات می تواند به تخلیه مایعی که موجب التهاب شده است کمک کند. حمام کردن با آب گرم یا استفاده از کمپرس آب گرم نیز می تواند به کاهش علائم کمک کند. پزشک ممکن است از شما بخواهد که از خوردن غذاهای تند خاص یا نوشیدنی های اسیدی اجتناب کنید. زیرا این غذاها ممکن است علائم را بدتر کنند.

پیشگیری از پروستاتیت مزمن

از فرم های باکتریایی پروستاتیت مزمن می توان با رعایت بهداشت جلوگیری کرد. تمیز نگه داشتن آلت تناسلی، خطر ورود باکتری به داخل مجرای ادرار را کاهش می دهد. می توانید پروستاتیت را با نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای نظم دادن به دفع ادرار و درمان عفونت های دستگاه ادراری یا مثانه در اسرع وقت درمان کنید.