آرتریت تمپورال به معنی التهاب شریان های سر و گردن است. در بیشتر موارد، شریان هایی که از شقیقه ها عبور می کنند، تحت تاثیر قرار می گیرند، از این رو نام این التهاب، آرتریت تمپورال است. این بیماری به نام آرتریت سلول غول پیکر (GCA)، بیماری هورتون و آرتریت جمجمه نیز شناخته می شود. در برخی موارد، شریان های متوسط و بزرگ در شانه ها، بازوها و سایر قسمت های بدن نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.
این بیماری موجب تورم و آسیب دیدن رگ های خونی می شود و باعث می شود که خون به مغز و سایر قسمت های بدن به سختی منتقل شود. این روند می تواند مشکلات جدی مانند کوری و سکته را ایجاد کند.
تشخیص آرتریت تمپورال نباید به تنهایی انجام شود، زیرا علائم آن با بسیاری از بیماری های دیگر مشترک است. اگر علائم آرتریت تمپورال را دارید، باید با پزشک مشورت کنید.
خوشبختانه، آزمایش های خاصی وجود دارد که می توانند به تشخیص بین این بیماری و بسیاری از بیماری های دیگر که نشانه های مشابه ای دارند مانند میگرن کمک کنند. معاینه فیزیکی، آزمایش خون، سونوگرافی و بیوپسی از جمله این آزمایش ها می باشد. MRI نیز می تواند این نوع آرتریت را تشخیص دهد.
علائم و نشانه های آرتریت تمپورال
علائم آرتریت تمپورال ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال در اغلب موارد این وضعیت باعث می شود برخی از علائم زیر به وجود آید:
- حساسیت به لمس و درد در پوست سر، شقیقه ها یا گردن
- گرم شدن یا تورم پوست سر، شقیقه ها یا گردن
- سردردی که به شقیقه ها یا پشت سر می زند
- تغییر در بینایی، نظیر دو بینی و یا از بین رفتن کامل قدرت بینایی
- علائم مشابه آنفلوانزا، مانند کاهش اشتها، احساس خستگی یا ضعف، و تب
- سرگیجه یا از دست رفتن تعادل و هماهنگی بدن
- درد در فک و زبان، به ویژه هنگام جویدن یا باز کردن فک
- درد و یا سفتی در شانه ها، گردن و یا مفصل ران. این علائم در واقع علائم polymialalgia rheumatica هستند که حدود نیمی از همه افراد مبتلا به آرتریت تمپورال با آن مواجه می باشند.
علل و عوامل خطر
علت دقیق آرتریت تمپورال ناشناخته است. اما متخصصان معتقدند که احتمالا با سلامت سیستم ایمنی بدن ارتباط دارد. در موارد نادر، این بیماری به دلیل عفونت شدید خاص و یا مصرف دوزهای زیاد آنتی بیوتیک ایجاد می شود.
عوامل خطر ایجاد کننده این بیماری عبارتند از:
- سن بالای ۵۰ سال
- داشتن جنسیت زن
- داشتن شاخص توده بدنی کم (BMI)
- شروع یائسگی قبل از سن ۴۳ سالگی
- داشتن درد روماتیسمی پلی میالژی
- نژادهای شمال اروپا یا اسکاندیناوی
- داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری
- سیگار کشیدن یا سابقه مصرف دخانیات
درمان های متعارف آرتریت تمپورال
به محض اینکه پزشک مظنون به آرتریت تمپورال می شود، به احتمال زیاد دوز بالایی از استروئیدها را تجویز می کند. بعد از طی شدن دوره درمان، دوز پایین تری از استروئیدها تجویز می شود که ممکن است دوره مصرف آن چند ماه تا یک سال یا بیشتر طول بکشد. این داروها به مبارزه با التهاب کمک می کنند و ممکن است باعث جلوگیری از ایجاد آسیب بیشتر به رگ های خونی شوند.
تا زمانی که پزشک دستور می دهد، باید مصرف استروئیدها را ادامه دهید. زیرا این دارو باعث جلوگیری از عوارض جدی مانند از دست دادن قدرت بینایی، سکته مغزی و مرگ می شود. هنگامی که علائم از بین رفتند ممکن است دوز مصرف دارو به تدریج کاهش پیدا کند. در بعضی از افراد، این بیماری برگشت ناپذیر است. اما بعضی دیگر علائمی را تجربه می کنند که آن ها را مجبور می کند مجددا مصرف دارو را شروع کنند.
بسته به وضعیت سلامت کلی بدن و نوع استروئیدی که مصرف می کنید، ممکن است داروهای زیر نیز تجویز شود:
- داروهای مورد استفاده برای سرکوب سیستم ایمنی بدن
- آسپرین برای رقیق کردن خون. این دارو اجازه می دهد تا خون در شریان های تنگ شده راحت تر عبور کند.
- درمان ضد پوکی استخوان برای مبارزه با عوارض جانبی بعضی از داروهای آرتریت تمپورال
- مهار کننده پروتون-پمپ برای جلوگیری از عوارض جانبی داروهای آسپیرین یا داروهای مشابه دارای عوارض گوارشی
۶ درمان طبیعی برای کاهش علائم آرتریت تمپورال
درمان آرتریت تمپورال می تواند سلامت رگ های خونی را بهبود بخشد. با این حال، داروهای مصرفی برای این بیماری خود می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. خوشبختانه با رعایت نکات زیر می توانید علائم این بیماری را مدیریت کنید و عوارض جانبی دارو را کاهش دهید.
ورزش و تغذیه مناسب
آرتریت تمپورال بیماری است که بر روی عروق خونی و توانایی خون برای عبور از عروق اثر می گذارد. ورزش می تواند به مبارزه با بسیاری از عوارض جانبی داروهای آرتریت تمپورال کمک کند. همچنین می تواند سلامت کلی بدن را بهبود بخشد.
به همین ترتیب، رعایت رژیم غذایی سالم نیز می تواند مواد مغذی را که ممکن است از طریق داروها از بدن خارج شده اند را جایگزین کند. این رژیم حتی ممکن است با التهاب مبارزه کند.
نکاتی کلی که می توانند با وجود آرتریت تمپورال، سلامت رگ های خونی را به طور طبیعی بهبود بخشند عبارتند از:
- به آرامی ورزش را شروع کنید. بعضی افراد مبتلا در هنگام فعالیت بدنی درد یا سفتی را تجربه می کنند. در مورد بهترین برنامه ورزشی مناسب خود با دکتر صحبت کنید.
- تمرینات هوازی انجام دهید. این تمرینات باعث می شود زیاد نفس بکشید. قدم زدن و شنا کردن تمرینات کم اثری هستند که می توانند سلامت استخوان و رگ های خونی را بهبود بخشند. این ورزش ها فشار خون را در یک محدوده سالم نگه می داند. قند خون را کنترل کرده و باعث می شود قلب و ریه ها سالم بمانند. حتی خلق و خوی را نیز بهبود می بخشد.
- رژیم غذایی سالم داشته باشید. شما می توانید رژیم DASH را دنبال کنید.
رژیم غذایی
متخصصان انجمن قلب آمریکا توصیه می کنند که یک رژیم غذایی کلی باید بر روی موارد زیر متمرکز شود:
- مصرف انواع سبزیجات و میوه ها
- مصرف لبنیات کم چرب
- مصرف پروتئین کم چرب مانند مرغ بدون پوست و ماهی
- مصرف آجیل، حبوبات و دانه های سبوس دار
- مصرف روغن های گیاهی (به غیر از نارگیل)
- محدود کردن مصرف گوشت قرمز، شیرینی، چربی های ترانس و اشباع شده و نوشیدنی های شیرین
- محدود کردن مصرف الکل. مصرف بیش از حد الکل می تواند تاثیر منفی بر روی سلامت قلب و رگ های خونی بگذارد. همچنین می تواند با برخی از داروهای مورد استفاده برای آرتریت تمپورال، مانند متوترکسات، leflunomide و azathioprine تداخل داشته باشد. الکل همچنین می تواند باعث کاهش تراکم استخوان شود. کاهش تراکم استخوان یکی از اثرات جانبی استروئیدهای مورد استفاده برای درمان آرتریت تمپورال می باشد.
ترک سیگار
سیگار کشیدن، خطر ابتلا به آرتریت تمپورال را افزایش می دهد. با این حال، بلافاصله پس از ترک سیگار، سلامت رگ های خونی به سرعت بهبود پیدا می کند. شما می توانید از استراتژی ذهن و بدن برای ترک سیگار استفاده کنید.
محافظت از استخوان ها
استفاده طولانی مدت از استروئیدها می تواند باعث ایجاد ضعف در استخوان ها شود. رعایت رژیم غذایی غنی از مواد زیر می تواند استخوان ها را سالم نگه دارد:
- کلسیم
- ویتامین D
- منیزیم
- پتاسیم
- ویتامین K
شما می توانید این مواد مغذی را در غذاهای غنی شده و همچنین مواد زیر پیدا کنید:
- محصولات لبنی کم چرب
- کنسرو ماهی بدون استخوان
- ماهی های چرب مانند ماهی تن و ماهی آزاد
- سبزیجات
- گوجه فرنگی، چغندرقند، سیب زمینی
- میوه های خشک مانند کشمش و آلو
- پاپایا، آناناس، مرکبات، انواع توت ها، فلفل دلمه ای و کلم بروکسل
اجتناب از مصرف الکل، کافئین و نوشیدنی های گازدار نیز باید در دستور کارتان قرار گیرد. متخصصان کلینیک مایو نیز مصرف ۱۲۰۰ میلی گرم مکمل کلسیم و ۸۰۰ واحد ویتامین D در روز را برای زنان ۵۰ سال به بالا پیشنهادمی کنند. در مورد مکمل های اضافی استخوانی سؤال کنید. اگر در تلاش برای دریافت مواد مغذی مفید از طریق رژیم غذایی هستید، از یک متخصص تغذیه در مورد منیزیم، ویتامین K، روی، پتاسیم و مکمل های دیگر که ممکن است برای استخوان های شما مفید باشند، کمک بگیرید.
جلوگیری از بیمار شدن
بعضی از داروهای تجویزی برای آرتریت تمپورال، سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می کنند. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری، این نکات را امتحان کنید:
- دست ها را بعد از استفاده از سرویس بهداشتی، قبل از غذا و بعد از قرار گیری در محیط عمومی بشویید.
- از نزدیکی با افراد مبتلا به بیماری های مسری یا سرماخوردگی اجتناب کنید.
- مناطقی که دست زیاد با آن ها در تماس است را تمیز نگه دارید. این مناطق شامل کیبورد و موس کامپیوتری، دستگیره های در، کنترل تلویزیون، سوئیچ و سایر نقاطی است که دست ها اغلب با آن ها تماس می گیرند.
- در مورد مکمل های تقویت کننده سیستم ایمنی با پزشک مشورت کنید. مکمل هایی مانند اکیناسه، گلبرگ، نقره کلوئیدی، زنجبیل، ویتامین D و … را بیشتر استفاده کنید. با این حال، توجه داشته باشید که برخی از گیاهان و مکمل های تقویت کننده ایمنی می توانند خون را غلیظ کرده و عروق خونی را تحت تاثیر قرار دهند یا با داروهای مصرف تداخل داشته باشند.
- در مورد مبارزه یا پیشگیری از بیماری ها هوشمند باشید. راه هایی وجود دارد که می توانید به کمک آن ها از بیماری پیشگیری کنید و سریعتر بهبود یابید.
- در فصولی که بیماری های مسری شایع است زیاد از خانه خارج نشوید.
- استراحت کنید و در صورتی که بیمار هستید در خانه بمانید. خواب کافی باعث می شود سریع تر بهبود یابید.
کاهش التهاب
التهاب نقش مهمی در آرتریت تمپورال ایفا می کند، همانطور که در بسیاری از مشکلات عروقی و بیماری های دیگر نیز نقش دارد. متخصصان کلینیک کلیوند استراتژی های غذایی زیر را برای مبارزه با التهاب پیشنهاد می کنند:
مصرف مواد غذایی زیر:
- تمام میوه ها و سبزیجات
- میوه ها و سبزیجات رنگارنگ
- دانه های سبوس دار
- مرغ بدون پوست، تخم مرغ، ماهی، لوبیا و حبوبات
- غذاهای غنی از امگا ۳ مانند ماهی آزاد، ماهی تن، آجیل، روغن زیتون، آووکادو و تخم کتان
محدود کردن این غذاها:
- گوشت های پرچرب مانند بیکن، سوسیس و استیک
- گوشت های پردازش شده
- غذاهایی دارای چربی اشباع شده مانند کره، لبنیات پرچرب، پنیر، گوشت قرمز و پوست روی مرغ
- نشاسته های تصفیه شده مانند برنج سفید و نان سفید
- قندهای و غذاها یا نوشیدنی های شیرین
- چربی ترانس
پس از مشاوره با پزشک این مکمل ها را برای مبارزه با التهاب مصرف کنید:
- زردچوبه یا کورکومین، که می توانید به عنوان یک مکمل مصرف شود یا به عنوان ادویه به غذا اضافه شود.
- ویتامین های A و C که می توانند به بهبودی بدن کمک کنند.
- مس که آسیب را در بدن جبران می کند.
- سیر. مصرف دو تا چهار حبه در روز یا مصرف ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیگرم در روز در فرم عصاره
- برملائین، که در آناناس پیدا می شود
- روی، که به شما کمک می کند آسیب بافت خود را بهبود بخشید.
تسکین سردرد
هنگامی که آرتریت تمپورال در شما تشخیص داده شد، باید درمان را بلافاصله شروع کنید. اکثر افراد پس از چند روز متوجه بهبود علائم خود می شوند.
اگر سردرد ناشی از آرتریت تمپورال است، ممکن است دچار علائم زیر نیز شوید:
- خفقان
- تورم
- درد
- افزایش حرارت سر
- حساسیت به نور
- تغییرات بینایی
- سرگیجه
در حالی که استروئیدها را شروع می کنید، می توانید از روش های زیر نیز برای تشکین سردرد بهره ببرید:
- آروماتراپی. استنشاق اسانس اسطوخودوس و نعناع ممکن است سردرد را کاهش دهد. سعی کنید این اسانس ها را با کمی روغن حامل مخلوط کنید و آن را به شقیقه ها مالش دهید.
- مصرف منیزیم و ویتامین B. مطالعات متعدد نشان داده اند که این مکمل ها ممکن است سردرد را کاهش دهند. با این وجود، آنها ممکن است توانایی لخته شدن خون را نیز تغییر دهند یا اینکه عروق خونی را منقبض کنند.
- طب سنتی چینی. برخی از تحقیقات، ترکیبی از طب سوزنی و داروهای گیاهی را در درمان سردرد عروقی موثر می دانند.
- اجتناب از محرک های سردرد. حتی اگر درد توسط رگ های خونی شقیقه ها یا گردن ایجاد شده است، ممکن است بتوانید برخی از سردردها را با اجتناب از عوامل محرک از بین ببرید. این عوامل عبارتند از:
- الکل
- کافئین
- شکلات
- پنیر
- مصرف بیش از حد داروهای خاص
- استرس یا اضطراب
- چراغ های روشن یا صداهای بلند
- بوهای قوی
- تغییرات آب و هوایی
- کم آبی یا گرسنگی
- بی خواب
- فعالیت بیش از حد
- مکمل های غذایی
- تغییرات هورمونی