اختلال شخصیت هیستریونیک با یک الگوی فراگیر عاطفی و نیاز بیش از حد بیمار به توجه مشخص می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نیاز به این دارند که در مرکز توجه قرار بگیرند و اغلب سعی می کنند با استفاده از پوشیدن لباس ها و اقدامات ناخوشایند، اغوا کننده و تحریک آمیز و با بیان خودشان، مورد توجه قرار بگیرند.
پزشکان بر اساس علائم خاصی از جمله ناراحتی هایی ناشی از نبودن در مرکز توجه، تعامل نامناسبف اغوا کننده و یا تحریک آمیز با دیگران، و بروز رفتارهای خاص و بیان شدید احساسات، اختلال شخصیت هیستریونیک را تشریح کردند.
روان درمانی که بر اختلافات درونی تمرکز دارد ممکن است برای درمان این عارضه موثر باشد.
اختلالات شخصیت، الگوهای طولانی مدت و فراگیر در تفکر، درک، واکنش و ارتباطات ایجاد می کنند که موجب ناراحتی شدید فرد و یا اختلال در توانایی و عملکرد او می شود.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک از ظاهر فیزیکی خود استفاده می کنند و به روش های نامناسب، وسوسه انگیز یا تحریک کننده ای سعی دارند نظر دیگران را جلب کنند. آن ها اغلب به شیوه های محکم رفتار می کنند تا توجه دیگران را حفظ کنند.
تقریبا ۲ درصد جمعیت کشور ایالات متحده به اختلال شخصیت هیستریونیک مبتلا هستند. این اختلال بیشتر در زنان تشخیص داده می شود. اما برخی مطالعات نشان داده اند که اختلال شخصیت هیستریونیک به طور مساوی بر روی مردان و زنان تاثیر می گذارد.
این بیماران ممکن است اختلالات زیر را نیز داشته باشند:
- دیگر اختلالات شخصیت (ضد اجتماعی، مرزی و خودشیفتگی)
- اختلال علائم جسمانی، که ممکن است به همین دلیل به دکتر مراجعه کنند.
- اختلال افسردگی اساسی و یا کج خلقی (افسردگی مداوم)
- اختلال تبدیلی
اختلالات شخصیتی
شخصیت به ترکیبی از صفات اشاره دارد که الگوهای تفکر و رفتاری منحصر به فرد را ایجاد می کنند. به همین دلیل شخصیت های مختلف بین افراد بسیار متفاوت است. البته تعیین این که شخصیت عادی چه ویژگی هایی دارد دشوار است.
با این حال، برخی از افراد ترکیب خاصی از صفات را دارند که ممکن است در زندگی روزمره ناسازگاری یا ناکارآمدی به وجود آورد. این اختلال به عنوان اختلال شخصیت شناخته می شود. تعداد زیادی از صفات وجود دارند که شخصیت را تشکیل می دهند. این به این معنی است که انواع مختلفی از اختلالات شخصیت وجود دارد.
نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا، برای کمک به تعریف شخصیت ها مورد استفاده قرار می گیرد.
DSM-5 10 دسته های مختلف اختلالات شخصیتی را به شرح زیر اعلام کرده است:
- خوشه A: خوشه عجیب و غریب و غیر عادی.
- خوشه B: خوشه دراماتیک، عاطفی و بی ربط.
- خوشه C: خوشه مضطرب و ترسناک.
اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD) چیست؟
HPD با یک تصویر تحریف شده از خود همراه است و تنها اختلال شخصیتی است که به صورت ظاهری مرتبط با ظاهر فیزیکی فرد می باشد.
طبق طبقه بندی، افرادی که HPD دارند رفتارهای زیر را از خود نشان می دهند:
- نمایشی
- عاطفی
- دمدمی مزاج
- دلسوزانه و خواستار توجه و تایید دیگران
به عنوان مثال، بیمار ممکن است پس از به دست آوردن موفقیتی زمان زیادی را صرف کند تا در مرکز توجه دیگران باشد.
HPD به طور معمول در دوران نوجوانی رشد می کند و می تواند تأثیر منفی بر روی ظرفیت عملکردی فرد در محیط های اجتماعی، کاری یا تحصیلی داشته باشد. در نتیجه افراد مبتلا به HPD ممکن است مشکلاتی را در مدرسه داشته باشند یا در زندگی بعد از ازدواج با مشکل مواجه شوند.
HPD ممکن است با ترکیبی از عوامل ژنتیکی، اجتماعی و رشدی ایجاد شود. به عنوان مثال، تجربه آسیب زننده در دوران کودکی می تواند به ایجاد HPD در فردی که آرایش ژنتیکی این اختلال را دارد، کمک کند.
تصور می شود که این اختلال در زنان شایع تر از مردان است. با این حال این آمار ممکن است به این موضوع باز گردد که زنان احتمالا بیشتر علائم خود را گزارش می دهند. به همین دلیل برخی از کارشناسان معتقدند که بروز این اختلال در مردان و زنان یکسان است.
علائم اختلال شخصیت هیستریونیک
نیاز به توجه
افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک مستقیما تلاش می کنند که مرکز توجه باشند و اغلب وقتی این اتفاق برایشان نمی افتد افسرده می شوند. آنها اغلب پر جنب و جوش، دراماتیک، مشتاق و پرخاشگر و گاهی اوقات جذاب هستند.
افراد مبتلا به این اختلال اغلب لباس ها عجیب و غریب و تحریک آمیز می پوشند و سعی دارند در محیط های کاری و تحصیلی دیگران را به خود جلب کنند. آن ها می خواهند دیگران را با ظاهر خود تحت تاثیر قرار دهند.
مشکلات احساسی
احساسات در این افراد ممکن است به سرعت کاهش یابد و حتی کم عمق شود. در عین حال احساسات این افراد اغلب در حالت اغراق آمیز بیان می شوند. افرادی که با این اختلال درگیر هستند زیاد صحبت می کنند و با بیان نظرات یا جزئیات سعی دارند نظرات دیگران را جلب کنند.
دستیابی به روابط احساسی یا جنسی ممکن است برای آن ها دشوار باشد. دیگران ممکن است، اغلب بدون آن که آگاهی داشته باشند، نقش قربانی را برای این افراد بازی کنند. آنها ممکن است سعی کنند شریک زندگی خود را با استفاده از حرکات وسوسه انگیز یا سوء استفاده های احساسی کنترل کنند، در حالی که بسیار وابسته به او هستند.
سایر علائم
افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک به راحتی توسط دیگران تحت تاثیر روند تغییرات قرار می گیرند. آنها بسیار قابل پیش بینی هستند. همچنین تمایل دارند بیش از حد اعتماد کنند. آن ها فکر می کنند که قادر به حل همه مشکلات هستند.
این افراد اغلب اعتقاد دارند که روابط آن ها صمیمی تر از دیگران است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک تمایل به تازگی دارند. بنابراین، ممکن است زیاد شغل و دوستان خود را تغییر دهند.
علائم HPD عمدتا روانی هستند و ممکن است طولانی مدت باشند. این علائم عبارتند از:
- تمایل اجباری برای جلب توجه دیگران
- رفتارهای دراماتیک و تحریک آمیز
- ناراحتی از کمبود توجه
- وسواس به تصویری خود
- بروز رفتار جنسی زننده یا نادرست
- بی ثباتی عاطفی
- استفاده بیش از حد از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه
- تلقین
- رفتارهای تکانشی
افراد مبتلا به HPD همچنین ممکن است اختلالات افسردگی یا اضطراب را تجربه کنند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب با دستکاری شرایط اجتماعی خود را در مرکز توجه قرار می دهند. آنها ممکن است رفتارهای غیر معمول و غیر عادی را نشان دهند، تا بیشتر مورد توجه قرار بگیرند.
رفتارهای ناسازگارانه در جلب توجه و انعطاف پذیری احساسی در این افراد به این معنی است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب روابط بی ثبات و سطحی با دیگران دارند.
روش های تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک
تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک چالش برانگیز است، زیرا علائم آن گاهی اوقات با بیماری های روانی یا جسمی شدید همراه است.
به همین علت، پزشک ابتلا سابقه روانی بیمار را بررسی کرده و سپس معاینه فیزیکی انجام می دهد. پزشک با استفاده از سوالات تشخیصی و راهنمایی که در DSM-5 مشخص شده است، تعیین خواهد کرد که آیا فرد دارای HPD است یا خیر؟ با این حال، همپوشانی زیادی بین علائم اختلالات شخصیتی وجود دارد، و این همپوشانی دقیقا مشخص کردن اختلال فردی را دشوار می کند.
پزشکان برای تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک، باید به این نکته توجه کنند که بیمار به طور مداوم احساسات خود را بیش از حد بروز داده و به دنبال توجه است. این بیمار حداقل پنج مورد از موارد زیر را نشان می دهد:
- آنها وقتی که مرکز توجه نیستند، احساس ناراحتی می کنند.
- آنها با دیگران به روش های غیر واقعی یا تحریک آمیز ارتباط برقرار می کنند.
- احساسات آنها سریعا تغییر می کنند و باعث می شود که احساسات کم عمق باشند.
- آنها به طور منظم از ظاهر فیزیکی خود برای جلب توجه دیگران استفاده می کنند.
- صحبت های آن ها بسیار مبهم است.
- آنها احساسات خود را در قالب یک داستان دراماتیک، تئاتری و عجیب و غریب بیان می کنند.
- آنها به راحتی توسط دیگران و یا شرایط تحت تاثیر قرار می گیرند.
روش های درمان
برای درمان این افراد درمانگر به دنبال شناسایی اضطراب یا انگیزه های اصلی است که ممکن است مسئول ایجاد رفتارهای بیمار باشد. این علل به پزشکان کمک می کنند تا راه های مختلفی برای شکل دادن به الگوهای اندیشه و رفتاری بیمار به منظور بهبود عملکرد اجتماعی، شغلی و یا علمی در اختیار داشته باشند.
با این حال، افراد مبتلا به HPD همیشه احساس نیاز برای درمان اختلال شخصیت خود نمی کنند. در چنین مواردی، آنها ممکن است به جای درمان اختلال برای درمان بیماری های روانی مرتبط با اختلال شخصیتی خود مانند افسردگی تلاش کنند.