سندرم ولف پارکینسون وایت نوعی اختلال است که در آن یک اتصال الکتریکی اضافی بین دهلیز و بطن از زمان تولد وجود دارد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است تجربه ضربان بسیار سریع قلب را داشته باشند. برای آشنایی با این بیماری با این مطلب پیام سلامت همراه باشید.
- اکثر افراد مبتلا به به سندرم ولف پارکینسون وایت دارای علائمی مثل تپش قلب، احساس ضعف و تنگی نفس هستند.
- تشخیص این سندرم ینز مانند اکثر بیماری های آریتمی قلبی، از طریق دستگاه الکتروکاردیوگرافی و گرفتن نوار قلب بیمار، ممکن می شود.
- درمان و کنترل این سندرم با تحریک عصب واگ از طریق انجام مانور و با کاهش ضربان قلب، انجام می شود.
مطالب پیشنهادی:
سندرم ولف پارکینسون وایت از شایع ترین اختلالات مرتبط با وجود مسیر الکتریکی اضافی بین دهلیز و بطن است (مانند اختلالات دهلیزی تاکی کاردی فوق بطنی رفت و برگشتی). این مسیر اضافی معمولا باعث رخ دادن آریتمی سریع می شود. این سندرم از زمان تولد همراه نوزاد است؛ اما آریتمی آن معمولا در طول نوجوانی یا اوایل بیست سالگی علائم خود را نشان می دهد. با این حال، آریتمی ها ممکن است در طول سال اول زندگی و یا تا پس از سن ۶۰ سالگی نیز رخ می دهند.
علائم سندرم ولف پارکینسون وایت
سندرم ولف پارکینسون وایت از علل شایع تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای است. در موارد خیلی نادر نیز، این نشانگان ضربان قلب، تهدید کننده زندگی بیمار از طریق ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی خواهد بود.
در نوزادانی که در همان سال اول علائم این سندرم را نمایان می کنند. علائمی مثل تنگی نفس، خوب غذا نخوردن، تپش قلب قابل مشاهده از طریق قفسه سینه و در موارد نادرتر نارسایی قلبی، قابل مشاهده است.
به طور معمول، هنگامی که نوجوانان یا افراد در اوایل دهه سوم زندگی، برای اولین بار با آریتمی ناشی از این سندرم مواجه می شوند؛ آن را به صورت تپش قلب ناگهانی در طول ورزش یا فعالیت های بدنی شدیدتر حس می کنند. این حالت ممکن است تنها چند ثانیه طول بکشد و یا برای چند ساعت باقی بماند. در اکثر این افراد ضربان قلب بسیار سریع و آزاردهنده گزارش شده است و در بعضی از موارد احساس ضعف نیز وجود دارد.
در افراد مسن، حملات تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای که به علت سندرم ولف پارکینسون وایت رخ می دهد؛ منجر به ایجاد علائم مانند غش، تنگی نفس و درد قفسه سینه، خواهد شد.
ارتباط فیبریلاسیون دهلیزی و سندرم ولف پارکینسون وایت
فیبریلاسیون دهلیزی می توانند جدی تر از سایرین، برای افراد مبتلا به سندرم ولف پارکینسون وایت خطرناک باشد. مسیر های اضافی می تواند سیگنال های سریع به بطن را با یک نرخ بسیار سریع تر از مسیر نرمال (از طریق گره دهلیزی) انتقال دهد. در نتیجه ضربان بطنی بسیار سریع ایجاد می شود که ممکن است تهدید کننده زندگی فرد باشد. ندر این حالت نتنها قلب بسیار ناکارآمد است؛ بلکه این ضربان قلب بسیار سریع ممکن است به فیبریلاسیون بطنی و در نتیجه مرگ بیمار منجر شود (مگر اینکه به سرعت درمان های فوریت پزشکی درباره بیمار انجام شود).
تشخیص سندرم ولف پارکینسون وایت
از آنجا که سندرم ولف پارکینسون وایت منجر به تغییر الگوی فعال سازی الکتریکی در قلب می شود، می توان مانند قالب اختلالات آریتمی، آن را با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی و گرفتن نوار قلب، تشخیص داد.
درمان سندرم ولف پارکینسون وایت
مانور ها و داروهای کنترل کننده ریتم قلب معمول ترین درمان هستند. و گاهی اوقات روش فرسایش بسامد رادیویی نیز در این زمینه موثر است.
دوره های حملات فوق بطنی به علت تاکی کاردی، که به علت سندرم ولف پارکینسون وایت رخ می دهد؛ اغلب می تواند توسط یکی از چندین مانور که باعث تحریک عصب واگ و در نتیجه کاهش ضربان قلب می شود، متوقف شود. استفاده زا مانورها زمانی اثربخشی خوبی دارد که به محض شروع آریتمی انجام شود.
هنگامی که این مانورها بی اثر هستند، داروهایی مانند وراپامیل یا آدنوزین معمولا به صورت تزریق داخل وریدی برای جلوگیری از آریتمی، تجویز می شوند. معمولا مصرف داروهای ضد آریتمی معمولا پس از وقوع این موارد به طور نامحدود و برای جلوگیری از آریتمی دوباره، ادامه خواهد داشت.
در نوزادان و کودکان کمتر از ۱۰ سال، برای سرکوب حمله های تاکی کاردی فوق بطنی به علت سندرم ولف پارکینسون وایت، ممکن است دیگوکسین داده شود. با این حال، بزرگسالان مبتلا به این سندرم نباید دیگوکسین را مصرف کنند. چراکه می تواند مجر به انتقال سیگنال ها به وسیله مسیر اضافی شده و خطر تبدیل فیبریلاسیون دهلیزی را به فیبریلاسیون بطنی افزایش دهد. به همین دلیل، مصرف دیگوکسین معمولا قبل از به بلوغ رسیدن سن بیمار متوقف می شود.
فرسایش بسامد رادیویی
فرسایش بسامد رادیویی (تحویل انرژی از یک فرکانس خاص از طریق یک کاتتر الکترود قرار داده شده در قلب) در بیش از ۹۵٪ از افراد موفق است. خطر مرگ در طی عمل کمتر از ۱ در ۱۰۰۰ است. فرسایش بسامد رادیویی به خصوص برای افراد جوان که در غیر این صورت ممکن است مجبور به مصرف داروهای ضد آریتمی برای یک عمر شوند؛ بسیار مفید می باشد.