عفونت های دستگاه ادراری بسیار رایج هستند و می توانند بسیار دردناک و ناراحت کننده باشند. آنتی بیوتیک ها در بیشتر موارد این عفونت ها را درمان می کنند. اما افرادی که از این داروها استفاده می کنند اغلب ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی مانند عفونت های مخمر را تجربه کنند. بعضی از طرفداران روش های درمان سنتی ادعا می کنند که روغن های گیاهی خاصی وجود دارد که می توانند از عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) جلوگیری کنند. برخی از مطالعات اولیه نیز نشان می دهند که روغن های ضروری در برخی موارد ممکن است UTI را درمان کنند. با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید تا روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری را بیشتر بشناسید.
با وجود این که برخی ادعا می کنند روغن های تهیه شده از گیاهان می توانند عفونت های ادراری را درمان کنند اما اکثر پزشکان این روش درمان را تایید نمی کنند و هیچ سازمان پزشکی مهمی استفاده از آن ها را توصیه نمی کند.
اگر پزشکتان توصیه کرده است که از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری استفاده کنید می توانید از روغن هایی که در زیر معرفی کرده ایم بهره ببرید. اگر علائمتان بهبود نیافت، از درمان های پزشکی استفاده کنید.
روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری
UTIs هنگامی رخ می دهد که در دستگاه گوارش تعداد باکتری ها بیش از حد می شود. این بیماری معمولا با رشد بیش از حد باکتری اشریشیا کولی (E. coli) رخ می دهد. برای التیام UTI، باید از روغنی استفاده کنید که بتواند این نوع باکتری را از بین ببرد.
روش های استفاده از این روغن های گیاهی نیز متفاوت است. برخی از روغن ها را نباید مستقیما روی پوست مالید و یا فقط باید در صورت رقیق شدن از آن ها استفاده کرد. اما برخی از آن ها قابل استفاده به صورت موضعی هستند.
روغن های گیاهی زیر ممکن است برای مبارزه با باکتری هایی که باعث UTI می شوند مفید باشند:
روغن گل میخک
مطالعات اولیه اثرات ضد باکتری روغن میخک را نشان داده است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که روغن گل میخک می تواند به کشتن باکتری E.coli کمک کند، به ویژه هنگامی که باکتری ها به آنتی بیوتیک ها مقاوم شده اند.
روغن پونه کوهی
مطالعه ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد که روغن پونه کوهی می تواند رشد E.coli و سایر باکتری ها را کند کند. گونه های باکتری مورد استفاده در این تحقیق در برابر سایر درمان ها مقاومت کرده بودند. این به این معنی که روغن پونه کوهی نیز ممکن است باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک را از بین ببرد.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۵ که به مقایسه اثربخشی روغن پونه کوهی و روغن اسطوخودوس پرداخت، نشان داد که روغن پونه کوهی نسبت به روغن اسطوخودوس دارای خواص ضد میکروبی بیشتری است. این موضوع نشان می دهد که روغن پونه کوهی می تواند با باکتری هایی مانند E. coli مبارزه کند.
روغن دارچین
سینامالدئید، ماده شیمیایی است که به دارچین طعم می دهد. این ترکیب شیمیایی ممکن است رشد E. coli را مهار کند. روغن و ادویه دارچین ممکن است برای جلوگیری از تکرار عفونت های دستگاه ادراری مفید باشد. علاوه بر استفاده از روغن دارچین، افزودن پودر دارچین به غذاها نیز روش خوبی برای جلوگیری از این عفونت است.
روغن اسطوخودوس
تحقیقات نشان می دهد که اسطوخودوس می تواند باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و سایر منابع عفونت را از بین ببرد. همچنین ممکن است به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کند.
به عنوان مثال، تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که روغن اسطوخودوس و روغن رزماری، جداگانه و در ترکیب با هم، ممکن است رشد باکتری هایی مانند E. coli و Staphylococcus aureus را مهار کنند.
سایر روغن های گیاهی
نویسندگان یک مطالعه منتشر شده در سال ۲۰۱۳ معتقدند که برخی از روغن های گیاهی در مقابل E. coli و دیگر باکتری ها موثر هستند. این روغن ها عبارتند از:
- روغن مریم گلی
- روغن ریحان
- روغن رزماری
- روغن مرجان
- روغن زوفا
روغن اوکالیپتوس
روغن اوکالیپتوس می تواند با طیف وسیعی از باکتری ها مبارزه کند. این ویژگی باعث می شود که بتوانید از این روغن در زمانی که مطمئن نیستید که کدام نوع باکتری باعث عفونت شده است استفاده کنید.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ توانست ترکیبات روغن اوکالیپتوس را شناسایی کند. طبق نتایج این مطالعه این ترکیبات می توانند خواص ضد باکتری داشته باشند. محققان دریافتند که اکالیپتوس می تواند رشد E. coli، S. aureus، Listeria innocua و چندین باکتری دیگر را مهار کنند.
روغن زیره سبز
یکی دیگر از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری روغن زیره سبز است. روغن زیره سبز می تواند به مبارزه با E. coli و برخی از عفونت های باکتریایی کمک کند. مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۶، اثرات روغن زیره را با روغن بابونه و پیاز مقایسه کرد. در این مقایسه روغن زیره سبز بیشتر از بقیه روغن ها باکتری ها را از بین برد.
روغن زیره سبز حتی زمانی که در ترکیب با بعضی از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود، موثرتر خواهد بود. این موضوع نشان می دهد که این روغن ممکن است درمان مکمل آنتی بیوتیک باشد.
روغن تخم گشنیز
همان مطالعه ای که در بالا ذکر کردیم نشان داد که روغن تخم گشنیز بیشترین توانایی را در کشتن ترکیبی از S. aureus و E. coli دارد. روغن تخم گشنیز همچنین باکتری های مقاوم در برابر داروهای مختلف را از بین می برد. روغن تخم گشنیز مانند روغن زیره سبز مکملی برای آنتی بیوتیک است.
نحوه استفاده از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری
راه مناسب برای استفاده از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری بستگی به نوع و غلظت روغن و وضعیت سلامت بیمار دارد. قبل از شروع درمان این عفونت ها در خانه با کمک این روغن های گیاهی باید با پزشک مشورت کنید.
یادتان نرود که نباید این روغن ها را به صورت خوراکی استفاده کرد. بسیاری از این روغن ها سمی هستند و ممکن است باعث عوارض جانبی جدی شوند. این روغن ها را مستقیما روی مهبل (واژن)، آلت تناسلی مردانه و مجرای ادرار نمالید. آنها می توانند پوست را تحریک کنند و احساس سوزش شدید به وجود آورند.
هنگامی که می خواهید از این روغن ها به صورت موضعی استفاده کنید، باید آن ها را با یک نوع روغن حامل مانند روغن زیتون رقیق کنید. دستورالعمل معمول برای تهیه این ترکیب ۳ تا ۵ قطره روغن گیاهی به ازای هر یک اونس روغن حامل است. روغن های حامل غیر سمی هستند. روغن نارگیل گرم شده انتخاب مناسبی برای این کار است. با این حال، گاهی ممکن است پوست به روغن های حامل نیز واکنش آلرژیک نشان دهد. به خصوص به روغن هایی که از آجیل ها و دانه ها گرفته می شود.
اسانس های رقیق شده را می توان با استفاده از کمپرس گرم بر روی پوستی که در نزدیکی منطقه آسیب دیده قرار دارد استفاده کرد. همچنین، اضافه کردن چند قطره روغن رقیق شده به وان حمام ممکن است باعث آرامش و تسکین موقت درد شود.
اگر در مورد اثرات روغن روی پوست نگران هستید، باید آروماتراپی انجام دهید. زیرا این روغن ها در هنگام استنشاق عوارض جانبی کمتری دارند. برای این کار بهتر است از مقدار کمی روغن رقیق شده استفاده کنید.
کودکان نسبت به عوارض جانبی منفی مرتبط با روغن های گیاهی آسیب پذیرترند. بنابراین از این روغن ها برای کودکان استفاده نکنید. برخی از این روغن ها برای زنان بارداری یا شیرده خطرناک هستند و باید قبل از مصرف آن ها با پزشک مشورت کرد.
عوارض ناشی از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری
طرفداران استفاده از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری اغلب این واقعیت را بیان می کنند که این روش ها طبیعی هستند. با این حال، این به این معنا نیست که استفاده از آن ها عوارض جانبی ندارد.
عوارض جانبی استفاده از روغن های گیاهی برای درمان عفونت ادراری عبارتند از:
- مسمومیت: برخی از این گیاهان در صورتی که به صورت موضعی یا خوراکی استفاده شوند ایجاد مسمومیت می کنند.
- آسیب پوستی: برخی از روغن های خاص ممکن است به پوست آسیب برسانند. به عنوان مثال یک مطالعه نشان داد که غلظت قوی روغن اسطوخودوس می تواند برای سلول های پوستی سمی باشد.
- واکنش های آلرژیک: روغن های گیاهی می توانند واکنش های آلرژیک را به ویژه در افراد مبتلا به آلرژی، اگزما یا دارای پوست های حساس ایجاد کنند.
- تغییرات شیمیایی ناشی از نور خورشید: بسیاری از روغن های حاصل از مرکبات و گیاهانی مانند زیره سبز می توانند موجب حساس شدن پوست نسبت به نور خورشید شوند. پس اگر قصد دارید از این روغن ها استفاده کنید سعی کنید چند روز پوست را در معرض نور خورشید قرار ندهید.
- اختلال غدد درون ریز: برخی از روغن ها، از جمله روغن اسطوخودوس و روغن درخت چای، ممکن است به عنوان اختلال گر در کارکرد غدد درون ریز عمل کنند. این بدان معنی است که آنها ممکن است در کارکرد هورمون ها تداخل ایجاد کرده و باروری، شروع بلوغ و رشد سینه در پسران و مردان را تحت تاثیر قرار دهند.
بعضی از روغن ها نیز می توانند برای حیوانات خانگی، به خصوص گربه ها، مضر یا حتی کشنده باشند. بنابراین این روغن ها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
نکته آخر
افرادی که از این نوع درمان استفاده می کنند باید بدانند که UTI ها درمان نشده می توانند منجر به سپسیس شوند. سپسیس عفونت خطرناکی است که در خون ایجاد می شود. این عفونت ممکن است به سایر نقاط بدن، از جمله کلیه ها گسترش یابد. با گسترش باکتری، درمان عفونت سخت تر می شود.
افرادی که مبتلا به UTI های شدید یا مکرر هستند، سابقه مشکلات کلیوی یا آلرژی دارند باید تنها از درمان های توصیه شده توسط پزشک استفاده کنند.