در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی صحبت خواهیم کرد. اما قبل از هر چیز بهتر است در مورد بیماری های قلبی کمی صحبت کنیم.
تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی
بیماری قلبی عروقی (CVD) چیست؟
بیماری قلبی عروقی (CVD) شامل بیماری هایی است که با قلب (کاردیو) و رگ های خونی (واسکولار) مرتبط می باشند. این بیماری ها شامل موارد زیر هستند:
- سکته قلبی
- سکته مغزی ایسکمیک
- نارسایی قلبی
- آریتمی
- مشکلات دریچه های قلب
- بیماری شریان محیطی
بیماری قلبی عروقی عامل اصلی مرگ در ایالات متحده است و به عنوان عامل شماره یک مرگ در جهان شناخته می شود. بیش از ۹۰۰۰۰۰ مرگ در ایالات متحده در سال ۲۰۱۴ مرتبط با بیماری های قلبی عروقی گزارش شده است. بسیاری از موارد بیماری های قلبی عروقی، به خصوص حمله قلبی، سکته مغزی و بیماری شریان محیطی، به یک فرآیند به نام آترواسکلروز مرتبط است.
این بیماری، بیماری است که در آن پلاک در دیواره های شریان ها ایجاد می شود و این موضوع منجر به باریک تر شدن شریان ها و تشکیل لخته خون می شود. این گرفتگی و انسداد در نهایت جریان خون موجود در عروق خونی را مسدود می کند. هنگامی که جریان خون در شریان های قلب مسدود می شود، عارضه ای به نام حمله قلبی رخ می دهد. اگر جریان خون در رگ های خونی مغز به دلیل لخته شدن خون مسدود شود، منجر به سکته مغزی ایسکمیک می شود. عوامل خطر متعددی برای ابتلا به بیماری های قلبی عروقی وجود دارد. نمونه هایی از فاکتورهای خطر عبارتند از:
- فشار خون بالا
- سیگار کشیدن
- بالا بودن سطح LDL (کلسترول بد)
- چاقی
- عدم فعالیت فیزیکی
- رژیم غذایی نامناسب
- بیماری دیابت
تفاوت بین پیشگیری اولیه و پیشگیری ثانویه برای بیماری های قلبی عروقی چیست؟
پیشگیری اولیه پیشگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی در افرادی است که هرگز دچار حمله قلبی یا سکته مغزی نشده اند. اما پیشگیری ثانویه، راهکاری است که برای جلوگیری از وقوع حمله قلبی یا سکته مغزی مجدد استفاده می شود.
آسپرین چگونه از حملات قلبی و سکته مغزی جلوگیری می کند؟
آسپرین یک عامل ضد پلاکت است. این دارو به طور غیر قابل برگشت اثر آنزیم سیکلواکسیژناز ۱ (COX 1) را که تولید ترومبوکسان A2 را به وسیله پلاکت ها کاهش می دهد، محدود می کند. ترومبوکسان A2 یک ماده شیمیایی است که پلاکت ها را فعال می کند و سبب پیوند آنها می شود تا لخته تشکیل شود. آسپرین با مسدود کردن آنزیم سیکلواکسیژناز ۱ مانع از پیوند پلاکت ها و تشکیل لخته های خونی می شود. کاهش توانایی خون در لخته شدن، خطر سکته مغزی یا حملات قلبی ناشی از ایجاد لخته های خون در مغز یا قلب را کاهش می دهد.
آیا مصرف آسپرین برای پیشگیری اولیه از سکته مغزی یا حملات قلبی مفید است؟
محققان سازمان غذا و دارو آمریکا معتقدند که شواهد کافی برای حمایت از استفاده از آسپرین برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی وجود ندارد. به همین دلیل هم اخیرا سازمان غذا و دارو آمریکا درخواست یکی از تولید کنندگان آسپیرین Bayer HealthCare را برای فروش آسپیرین به بیماران بدون سابقه بیماری قلبی عروقی رد کرد. پس از بررسی داده های آزمایش بالینی موجود برای اثبات تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی سازمان غذا و دارو آمریکا نتیجه گیری کرد که آسپرین مزایای لازم برای کاهش خطر ابتلا به لخته شدن خون در پیشگیری از اولین حادثه قلبی و عروقی را ندارد.
با این حال، سازمان غذا و دارو آمریکا اظهار داشت که آنها هنوز منتظر نتایج آزمایش های بالینی بیشتری که در حال حاضر در مورد تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی در حال انجام است هستند. این نتایج ممکن است دستورالعمل های استفاده از آسپرین را در چند سال آینده تغییر دهد.
اثربخشی آسپیرین در پیشگیری ثانویه از سکته مغزی و حملات قلبی چیست؟
مطالعات بالینی متعددی وجود دارد که مزایای درمان با آسپیرین را در بیماران مبتلا به سابقه حملات قلبی و سکته مغزی اثبات می کند. مزایای درمان طولانی مدت با آسپیرین به بهترین روش توسط متاآنالیز the Antithrombotic Trialists Collaboration اثبات شده است. این تجزیه و تحلیل مطالعات پیشگیری ثانویه شامل مجموع ۱۶ آزمایش پیشگیری ثانویه بود، ۶ آزمایش بر روی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد قبلی، ۱۰ آزمایش بر روی بیماران مبتلا به سکته مغزی یا ایسکمی مغزی گذرا و افرادی که در Antithrombotic Trialists Report سال ۲۰۰۲ شرکت کرده بودند. بیش از ۶۰۰۰۰ بیمار در این تجزیه و تحلیل بر روی مزایای بلند مدت و خطرات تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی شرکت داشتند.
این تجزیه و تحلیل حوادث قلبی عروقی را در بیماران اختصاص داده شده به درمان آسپرین با گروه کنترل مقایسه کرد. این آزمایش نشان داد که ۴٫۳٪ از بیماران در طول سالی که تحت درمان با آسپیرین بودند، در مقایسه با ۵/۵٪ از در کسانی که آسپیرین نخوردند، مشلات قلبی مهم را تجزبه کردند. داده های اسن تحقسق همچنین نشان می دهد که ۲٫۰۸٪ بیماران در طول سالی که تحت درمان با آسپرین بودند در مقایسه با ۲٫۵۴٪ از افرادی که از داروی آسپیرین استفاده نکرده بودند، دچار سکته ایسکمیک شدند.
علاوه بر این، حوادث جدی عروقی در ۷/۶ درصد از بیمارانی که با آسپیرین تحت درمان بودند، در مقایسه با ۸/۲ درصد از بیمارانی که آسپرین مصرف نکرده بودند مشاهده شد. به طور کلی، این مطالعه به این نتیجه رسید که آسپرین به طور قابل توجهی خطر بروز حوادث جدی عروقی را کاهش داد و سبب کاهش اندکی در وقوع سکته مغزی می شود.
سازمان غذا و دارو آمریکا و دستورالعمل های اصلی برای کنترل بیماری های قلبی عروقی، در کنار رعایت اقدامات پیشگیرانه، مصرف ۷۵ تا ۳۲۵ میلی گرم آسپرین در روز را برای بیماران دارای سابقه بیماری های قلبی و عروق، توصیه می کنند. شواهد پشتیبان کننده بسیار کمتری در مورد تاثیر آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی وجود دارد. بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به سکته مغزی یا حمله قلبی هستند اما هرگز دچار این بیماری ها نشده اند و از آسپیرین برای پیشگیری اولیه استفاده می کنند باید با پزشک خود درباره این توصیه صحبت کنند و درباره سایر اقدامات پیشگیرانه مشاوره شوند. شعار هر روز یک آسپرین همیشه مفید و درست نیست.