معرفی مهار کننده های ACE برای درمان فشار خون بالا

فشار خون بالا تقریبا بیماری همه گیری است. پزشکان تخمین می زنند که از هر ۳ نفر آمریکایی ۱ نفر به فشار خون بالا مبتلا باشد. به طور دقیق می توان گفت که زمانی که فشار خونی فردی از ۹ روی ۱۴ میلی متر جیوه بالا تر رود، فشار خون بالا ایجاد می شود. در افراد مبتلا به فشار خون بالا، خونی که در رگ ها جریان دارد، یا فشار بیشتری حرکت می کند. این فشار زیاد موجب می شود بافت نازک و ظریف عروق خونی آسیب ببینند. رگ های خونی، تنها عضوی در بدن هستند که در همه جا حضور دارند. پس آسیب به آن ها می تواند برای همه بخش های بدن مضر باشد. از این رو پزشکان به افرادی که فشار خون بالا دارند توصیه می کنند، حتما آن را درمان کنند. داروهایی که فشار خون را پایین می آورند، داروهای ضد فشار خون نامیده می شوند و در انواع مختلفی تولید و در دسترش قرار دارند. مهار کننده های ACE یکی از داروهای ضد فشار خون می باشند.

ACE مخفف آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. این داروها با تشویق عروق خونی به استراحت و باز کردن آن ها موجب کاهش فشار خون می شوند. مهار کننده های ACE جریان خون را آزاد می کنند.

از سال ۱۹۸۱، مهار کننده های ACE به یکی از داروهای پر مصرف برای درمان فشار خون بالا تبدیل شد. یکی از ویژگی های این دارو ها این است که آن ها به خوبی توسط مصرف کنندگان قابل تحمل هستند. یکی دیگر از ویژگی های مهار کننده های ACE این است که کافی است از آن ها یک بار در روز و آن هم در صبح استفاده کنید. این داروها ممکن است همراه با دیورتیک ها و یا مسدود کننده های کانال کلسیم، که آن ها هم برای درمان فشار خون بالا کاربرد دارند، تجویز شوند.

مهارکننده های ACE چگونه عمل می کنند؟

مهار کننده های ACE دو عملکرد اصلی در بدن دارند. اولین کاربرد این داروها این است که میزان سدیمی که در کلیه ها جمع شده اند را کاهش می دهند. و دومین کاربرد آن ها توقف تولید هورمونی به نام آنژیوتانسین II است. این هورمون معمولا باعث می شود که رگ های خونی محدود شوند. هنگامی که این هورمون تولید نشود، جریان خون از رگ ها راحت تر و موثرتر عبور می کند. این فرایند کمک می کند تا رگ های خونی شل تر و باز تر شوند. بنابراین فشار ایجاد شده در رگ ها که به فشار خون معروف است، کاهش پیدا می کند.

برای تصور بهتر این شرایط اجازه دهید مثالی را ذکر کنیم. برای این کار شلنگ حیاط را به عنوان رگ خونی در نظر بگیرید. هر چقدر این شلنگ طولانی تر باشد، برای عبور آب نیاز به فشار بیشتری دارد. از طرفی، قطر شلنگ نیز در این بین نقش مهمی دارد. به عنوان مثال شلنگی که قطر آن ۳ اینچ است، فشار بیشتری را نسبت به شلنگی که قطرش ۵ اینچ است تحمل می کند. در واقع از در شلنگ ۳ اینجی، آب با فشار بیشتری خارج می شود و ممکن است، بدون در نظر گرفتن عوامل دیگر، به مرور زمان زودتر نیز خراب شود.

انواع مهار کننده های ACE

مهار کننده های ACE متداول عبارتند از:

  • بنازپریل
  • کاپتوپریل
  • انالاپریل
  • فوزینوپریل
  • لیزینوپریل
  • کوئیناپریل
  • رامیپریل
  • موکسی پریل
  • پریندوپریل
  • تراندولاپریل

مزایای مهار کننده های ACE

گذشته از کاهش فشار خون، مهار کننده های ACE ممکن است تاثیر مثبتی بر سلامت کلی بدن داشته باشند. این داروها می توانند پیشرفت بیماری های کلیه و آترواسکلروز  را کند کنند. آترواسکلروز به معنی تنگ شدن عروق ناشی از تشکیل پلاک های چربی در رگ ها می باشد. همچنین طی تحقیقات ثابت شده است که مهار کننده های ACE برای افراد مبتلا به دیابت مفید است.

عوارض جانبی مهار کننده های ACE

اکثر افرادی که از این دارو استفاده می کنند، با دارو مشکلی ندارند و می تواند آن را به خوبی در بدن تحمل کنند. اما مثل تمام داروهای دیگر مهار کننده های ACE، می توانند عوارض جانبی در برخی از افراد ایجاد کنند. این عوارض عبارتند از:

  • خستگی
  • بثورات پوستی
  • کاهش توانایی درک طعم و مزه غذا
  • سرفه ها خشک
  • فشار خون پایین
  • غش

در موارد نادر، مهار کننده های ACE ممکن است باعث شود لب ها، زبان و گلو متورم شده و به همین دلیل تنفس مشکل شود. این عارضه به احتمال زیاد در افراد سیگاری اتفاق می افتد. بنابراین اگر سیگاری هستید و برای درمان فشار خون به پزشک مراجعه می کنید، حتما قبل از تجویز دارو این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

افراد که به اختلال در عملکرد کلیه ها مبتلا هستند نیز باید در هنگام مصرف این نوع از دارو احتیاط کنند. مصرف یک مهار کننده ACE می تواند به افزایش سطح پتاسیم در بدن منجر شود. افزایش سطح پتاسیم در بدن ممکن است در افرادی که کلیه های آسیب پذیر دارند، به نارسایی کلیه منجر شود.

با توجه به خطرات و عوارض جانبی این داروها، مهارکننده های ACE معمولا برای زنان باردار توصیه نمی شود.

تداخل دارویی

برخی از مسکن ها ضد درد ممکن است اثر مهارکننده های ACE را کاهش دهند. به همین دلیل قبل از مصرف ایبوپروفن (ادویل)، ناپروکسن، و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با پزشک مشورت کنید. مصرف این داروها ضد درد گاهی اوقات با مصرف مهار کننده ACE مضر نیست. اما باید از استفاده همزمان این داروها به صورت منظم خودداری کنید.

مصرف داروی

مانند تمام داروی های تجویز شده دیگر، شما هرگز نباید مصرف مهارکننده ACE را قطع کنید مگر اینکه پزشک از شما بخواهد. معمولا این وسوسه در ذهن تمام افراد وجود دارد که با بهتر شدن علائم، مصرف دارو را قطع کنند. اما مصرف آن ها به طور مداوم به حفظ فشار خون در محدوده سالم کمک می کند. پس اگر دچار عوارض جانبی شدید، هرگز بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. عوارض جانبی ممکن است در طول زمان کاهش پیدا کنند. پزشک شما همچنین ممکن است دستورالعمل های ویژه ای در مورد نحوه قطع دارو داشته باشد.

مهار کننده های ACE می توانند یک ابزار مهم در حفظ فشار خون طبیعی و سلامت قلب باشند. مهم این است که دارو را منظم مصرف کرده و از تداخل های دارویی و اطلاعات اصلی آن آگاه باشیم.

عملکرد این دارو نسبت به داروی های دیگر مرتبط با کاهش فشار خون

مهار کننده های ACE عروق خونی را شل کرده و فشار قلب را کاهش می دهد. دیگر داروهایی که برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرند شامل بتا بلاکرها و دیورتیک ها هستند. مسدود کننده های بتا سرعت ضربان قلب و استرس در قلب را کاهش می دهند. دیورتیک ها نیز کلیه را به دفع بیشتر آب تشویق می کند. این مسئله موجب کاهش حجم خونی که قلب باید پمپاژ کند، می شود.