دیابت اختلالی در میزان قند خون است. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که انسولین در بدن به طور موثری کار نمی کند. در نتیجه، بدن برای تنظیم میزان قند خون، نیاز به تلاش بیشتری دارد. دیابت به دو نوع اصلی دیابت نوع ۱ و نوع ۲ تقسیم می شود. بیماران می توانند دیابت نوع ۱ را با تزریق انسولین درمان کنند و برای رفع عوارض درمان نیاز به رژیم غذایی دقیق و فعالیت بدنی دارند. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ، می توانند با تغییر در شیوه زندگی، مصرف داروهای خوراکی و همچنین انسولینف بیماری خود را کنترل کنند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت بیشتر در مورد داروهای درمان دیابت صحبت می کنیم.
داروهای بسیاری برای دمان دیابت وجود دارد و یکی از چالش های مهم برای بیماران پیدا کردن بهترین آنهاست. این مقاله انواع مختلفی از داروهای درمان دیابت و همچنین اثرات آن بر روی بدن را توضیح می دهد.
داروهای درمان دیابت
داروهای درمان دیابت نوع ۱
درمان دیابت نوع ۱ همیشه شامل استفاده از انسولین می شود. این هورمون مصنوعی جایگزین انسولینی می شود که در بدن به اندازه کافی تولید نمی شود. به این ترتیب سطح قند خون کنترل می شود.
بیمار ممکن است نیاز داشته باشد که انسولین را زیر پوست خود تزریق کند. اما در صورت بستری شدن، این هورمون را مستقیما به خون بیمار تزریق می کنند. البته پودر این هورمون نیز در دسترس می باشد. هدف از استفاده از این داروی مصنوعی این است که کارکرد انسولین طبیعی در بدن تقلید شده و انرژی به طرز کارآمد تری در بدن استفاده شود.
انواع انسولین
انواع مختلفی از انسولین در بازار وجود دارد.
انسولین هایی که در عرض ۵ تا ۱۵ دقیقه در بدن عمل کرده اما اثرشان ۳ تا ۵ ساعت بیشتر طول نمی کشد عبارتند از:
- انسولین افزایشی (هومالوگ)
- انسولین آسپارت (NovoLog)
- انسولین گلولیسین (Apidra)
انسولین هایی که در عرض ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت در بدن عمل کرده ولی اثرشان ۶ تا ۸ ساعت به طول می انجامد نیز عبارتند از:
- انسولین ریگولار (Humulin R و Novolin R)
برخی از انواع انسولین حدود ۱ تا ۴ ساعت زمان نیاز دارند که در بدن عمل کنند اما اثرشان ۱۰ تا ۲۶ ساعت ادامه می یابد. این انسولین ها عبارتند از:
- انسولین ایزوفان، همچنین انسولین NPH نیز نامیده می شود.
برخی از انسولین ها، برای اثر بخشی بر روی بدن به ۱ الی ۴ ساعت زمان نیاز دارند اما اثرشان ۱۴ تا ۲۴ ساعت در بدن باقی می ماند. این انسولین ها عبارتند از:
- انسولین گلارگینه (Toujeo)
- انستارین دیمیرر (Levemir)
برخی از انواع انسولین نیز ترکیبی از موارد ذکر شده در بالا هستند. این داروهای درمان دیابت به ۵ دقیقه تا ۱ ساعت زمان نیاز دارند تا اثر گذار شوند و اثرشان بین ۱۰ تا ۲۴ ساعت به طول می انجامد:
- انسولین افزایشی پروتامین و لیپو پروتئین انسولین (Humalog Mix50 / 50 و Humalog Mix75 / 25)
- انسولین دگلودک (Tresiba)
- انسولین آسپارت پروتامین و انسولین آسپارت (NovoLog Mix 50/50 و NovoLog Mix 70/30)
- انسولین NPH و انسولین ریگولار (Humulin 70/30 و Novolin 70/30)
در کنار این داروهای درمان دیابت نیز انوسلین های استنشاقی قرار دارند که برای اثر گذاری به ۱۲ تا ۱۵ دقیقه زمان نیاز داشته و اثرشان از ۲٫۵ تا ۳ ساعت در بدن می ماند. این نوع انسولین ها عبارتند از:
- پودر انسولین انسانی (Afrezza)
سایر داروهای درمان دیابت نوع ۱
پزشکان گاهی متفورمین را برای افراد مبتلا به نوع ۱ تجویز می کنند، اما این دارو به طور عمده برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، می توانند بسته به تشخیص پزشک از داروها زیر نیز استفاده کنند:
اینکرتین میمتیک ها: این داروها، داروهایی هستند که هورمون رشد را تقلید می کنند و باعث تحریک ترشح انسولین پس از خوردن وعده های غذایی می شوند. این داروها عبارتند از:
- اگزنادیدها (بیتتا، بیودورون)
- لیارگلوتی (Victoza)
- دوگلوتید (Trulicity)
آمیلین آنالوگ ها: پرام لینتید نیز یکی دیگر از شبیه سازهای هورمونی هستند که در تنظیم گلوکز دخیل می باشند.
گلوکاگون: این دارو نیز برای معکوس کردن سطح قند خون که در اثر استفاده بیش از حد از انسولین ها کاهش یافته است استفاده می شود.
داروهای درمان دیابت نوع ۲
داروی انسولین می تواند به درمان افزایش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز کمک کند، اما تنها زمانی از این دارو برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می شود که داروهای دیگر بی اثر باشند. زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ که باردار هستند نیز ممکن است از این دارو برای کاهش اثرات بیماری خود، بر روی جنین استفاده کنند.
برای افرادی که سطح قند خونشان، علیرغم رعایت نکات توصیه شده توسط پزشک، بالا است گاها داروهای خوراکی و غیر انسولینی جهت کاهش گلوکز خون تجویز می کنند. این داروها در زیر فهرست شده اند. البته اگر فرد برای کنترل سطح گلوکز خون خود نیاز به دو یا چند درمان داشته باشد، ممکن است درمان انسولین برای او ضروری باشد.
سولفونیل اوره
این داروها ترشح انسولین توسط پانکراس به خون را بهبود می بخشند. اغلب افراد از داروهای جدیدتری استفاده می کنند، زیرا این داروها به احتمال زیاد باعث ایجاد اثرات نامطلوبی در بدن می شوند.
سولفونیل اوره ها عبارتند از:
- گلیمپراید (Amaryl)
- گلیپیزید (گلوکوترول)
- گلیبارید (دیابت، میکروناز، گلیناس)
سولفونیل اوره های قدیمی تر که استفاده از ان ها کمتر رواج دارد عبارتند از:
- استوهگزامید
- کلرپروپامید (Diabinese)
- تولازامید (تولیناز)
- تولبوتامید (اوریناز)
مگلیتیناید ها
این داروها ترشح انسولین را افزایش می دهند. مگلیتیناید ها ممکن است باعث افزایش کارآیی بدن در آزاد کردن انسولین در طی وعده های غذایی شود و شامل داروهای زیر می شوند:
- نایتگلینید (Starlix)
- رپاگلینید (Prandin)
بی گوانیدها
بی گوانید ها اثر انسولین را افزایش می دهند. آنها میزان گلوکزی را که کبد وارد خون می کند کاهش می دهند. آنها همچنین جذب گلوکز خون را در سلول ها افزایش می دهند. متفورمین تنها بی گوانید مجازی است که در ایالات متحده تجویز می شود.
تیازولیدیدین ها
تیازولیدیدیون ها باعث کاهش مقاومت بافت ها به اثرات انسولین می شوند. آنها داروهای نسبتا جدیدی هستند، بنابراین مصرف آن ها نیاز به نظارت پزشک دارد. افراد مبتلا به نارسایی قلبی نباید از این داروها استفاده کنند. داروهایی که در این ذسته قرار دارند عبارتند از:
- پیوگلیتازون (Actos)
- روزیگلیتازون (avandia)
مهار کننده های آلفا گلوکوزیداز
مهار کننده های آلفا گلوکوزیداز باعث می شوند که کربوهیدرات ها به آرامی هضم و جذب شوند. این کاهش سرعت در جذب کربوهیدرات ها باعث کاهش سطح گلوکز خون بعد از خوردن غذا می شود.
- آکاربوز (Precose)
- مگلیتول (گلیس)
مهار کننده های دیپپتیدیل پپتیداز
این داروهای یک کلاس نسبتا جدید از داروهای درمان دیابت هستند. یکی از اثرات آنها کاهش سرعت تخلیه مواد مغذی است که به روده وارد می شوند. به این ترتیب جذب گلوکز کاهش می یابد.
- آلوگلپتین (Nesina)
- لیناگلیپتین (Tradjenta)
- سیتاگلیپتین (Januvia)
- ساکساگلیپتین (Onglyza)
مهار کننده های کوترانسپورتر-۲ سدیم-گلوکز
مهار کننده های کوترانسپورتر-۲ سدیم-گلوکز باعث می شوند که بدن گلوکز بیشتری را از جریان خون به ادرار منتقل کند. آنها ممکن است منجر به کاهش وزن نیز شوند. کاهش وزن می تواند منافعی برای مبتلایان به دیابت نوع ۲ داشته باشد.
- کانگلیفلوسین (Invokana)
- داپاگلی فلوزین (Farxiga)
- امپاژلیفلوزین (Jardiance)
- اورتوگلیفوزین (استگلاترو)
داروهای ترکیبی خوراکی
محصولاتی که ترکیبی از برخی از داروهای ذکر شده در بالا هستند نیز برای درمان دیابت در دسترس هستند. این داروها عبارتند از:
- آلوگلپتین و متفورمین (کازانو)
- آلوگلپتین و آلوگلپتین (Oseni)
- گلاییزید و متفورمین (Metaglip)
- گلیبارید و متفورمین (Glucovance)
- لیناگلپتین و متفورمین (Jentadueto)
- پیوگلیتازون و گلیمپراید(Duetact)
- پیوگلیتازون و متفورمین (Actoplus MET، Actoplus MET XR)
- رپاگلینید و متفورمین (PrandiMet)
- رزیگلیتازون و گلیمپراید (avandaryl)
- رزیگلیتازون و متفورمین (Avandamet)
- سکسوگلپتین و متفورمین (Kombiglyze XR)
- استاتوگلپتین و متفورمین (Janumet و Janumet XR)
[quote font_size=”18″ color=”#37a02b”]
پیشنهاد می کنیم برای اطلاعات بیشتر، این مطالب را نیز بخوانید:
هومیوپاتی برای درمان دیابت ؛ از انواع درمان ها تا عوارض جانبی
نحوه استفاده از آلوئه ورا در درمان دیابت
درمان دیابت نوع ۱ و نوع ۲ و معرفی داروهای مناسب برای درمان
[/quote]
جایگزین ها
اداره غذا و داروی ایالات متحده یک نوع آلکالوئید قلیایی به نام بروموکریپتین (Cycloset) را برای دیابت نوع ۲ تأیید کرده است. پزشکان اغلب این داروها را توصیه یا تجویز نمی کنند. برخی از داروها برای جلوگیری از عوارض دیابت استفاده می شوند.
فشار خون بالا با مهارکننده های ACE یا مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II درمان می شود. این داروها به پیشگیری یا کنترل عوارض کلیوی دیابت نیز کمک می کنند. بیماران می توانند عوارض قلبی عروقی دیابت، مانند بیماری قلبی و سکته مغزی را، با مصرف استاتین ها کنترل کنند. به منظور کاهش میزان کلسترول، مصرف یک دوز آسپیرین در روز، توصیه می شود. کاهش وزن بخش مهمی از روند مدیریت و پیشگیری از دیابت است. پزشک ممکن است برای کمک به کاهش وزن، دارو را پیشنهاد کند. مثلا ممکن است مصرف داروهای زیر تجویز شود:
- داروی Lorcaserin، که باعث افزایش احساس سیری می شود و به درمان چاقی که اغلب همراه با دیابت است، کمک می کند.
- اورلستات مقدار چربی جذب شده از رژیم غذایی را کاهش می دهد و از کاهش وزن حمایت می کند.
- فن ترمین و توپیرامات (Qsymia) دارو ترکیبی است که اشتها را سرکوب کرده و درمان تایید شده برای چاقی است.
تحولات ایجاد شده در داروهای درمان دیابت
بیماران نمی توانند انسولین را به صورت خوراکی مصرف کنند زیرا معده این هورمون را تجزیه می کند. این به این معنی است که راه اصلی برای رساندن انسولین به جریان خون تزریق یا پمپ انسولین است. محققان دیابت، در حال کار بر روی روش های جدیدی برای دریافت انسولین هستند. اما قبل از استفاده وسیع تر از آن ها، نیاز به مطالعه بیشتری می باشد.
روش هایی که در آینده ممکن است برای استفاده از انسولین ارائه شوند عبارتند از:
- با بینی یا اسپری کردن در داخل غشاهای مخاطی داخل بینی
- توسط استنشاق پودر در کنار تزریق
- از طریق پچ های پوستی
ایده ی پانکراس مصنوعی نیز در حال بررسی است. این پانکراس، از سنسورهای الکترونیکی برای کنترل میزان قند خون استفاده می کند و مقدار مورد نیاز انسولین را آزاد می کند. جراحان نیز می توانند سلول های تولید کننده انسولین را از یک اهداکننده، به پانکراس بیماران پیوند دهند.
طب سوزنی نیز یک روش امیدوار کننده برای درمان انواع دیابت است. یادتان نرود که گروه بندی بهتر بیماری ها و درمان هدفمند تر، ممکن است حاصل تحولات ژنتیکی و یافته های تحقیقی باشند.